The Chief 2.0.
April 2020. De start van Hidden Treasures! De aanleiding? Simpelweg het feit dat er flink wat muzikale juweeltjes, hits uit het verleden en/of opvallende & wonderlijke plaatjes uit tig jaar muziekgeschiedenis niet terug te vinden zijn op Spotify. Ondanks het feit dat er wekelijks tienduizenden nummers worden toegevoegd aan de streamingdienst blijft onze schatkist groeien. Genoeg inspiratie en nog steeds voldoende aanbod om elke week een aantal ‘verborgen’ juweeltjes te presenteren. Soms moet een nummer alsnog van de hidden treasure lijst worden gehaald. Laat nu net, in de tussentijd, dat ene plaatje aan de streaming-catalogus zijn toegevoegd. Kortom af en toe is het zaak, om als een echte winkelier, de balans op te maken. Even alles opnieuw inventariseren. Niet alleen met het muzikale oog op morgen, en de toekomstige keuzes, gericht. Juist ook een terugblik op de keuzes van de afgelopen 1,5 jaar. Daarvoor geldt natuurlijk ook dat tussen al die wekelijkse toevoegingen weleens een hidden treasure ‘uit den ouden doosch’ zit. Waarom dat op een gegeven moment toch gebeurt? Dat heeft regelmatig te maken met muziekrechten en/of contracten die in het verleden zijn afgesloten. Het De La Soul verhaal van een paar maanden geleden spreekt voor zich. Maar hoe belanden sommige nummers dan uiteindelijk toch op Spotify? Via de artiest? Diegene die de rechten bezit? De platenmaatschappij? Is het een kwestie van vraag en aanbod? Gaat er op het Spotify hoofdkantoor een belletje rinkelen als er heel veel gezocht wordt naar een bepaalde artiest of een bepaald nummer ? Wie het weet mag het zeggen. Het levert in sommige gevallen een mooi verhaal op.
Een jaar terug in de tijd. 23 oktober 2020! De hidden treasure keus? The Chief van Tony Scott. Een persoonlijke hiphopfavoriet. Invloedrijk maar juist misschien ook wel een beetje onderschat. Een naam die bij het grote publiek misschien niet direct (meer) een belletje doet rinkelen. Wat mij persoonlijk betreft een hoogstandje in zowel muzikaal als tekstueel opzicht. Het is meteen raak als ik dit nummer eind jaren tachtig voor het eerst hoor. En ik ben niet de enige. Dat blijkt wel uit de reacties van vorig jaar. Maar dit verhaal krijgt een jaar na dato een vervolg. Afgelopen woensdag. Tijdens de avondwandeling krijg ik een appje. Een korte boodschap: “NPO1. Nu.” Direct bij thuiskomst zet ik de televisie aan. Gevalletje niet lineair kijken. In het programma M is Tony Scott te gast. Aan tafel zitten Brainpower en Henry Schut. Presentator en, niet geheel onbelangrijk, muziekliefhebber. Niet alleen presentator van Langs De Lijn maar ook samensteller van een verzamelaar met de ‘beste muziek’ uit het legendarische radioprogramma. Kortom een muzikale schatbewaarder pur sang. Maar wat is de link tussen Schut en Scott? Wat is de aanleiding van dit gesprek?
Henry Schut maakt samen met Lex Gaarthuis (Radio 10) de podcast Overspel. Een podcast waarin de twee elkaars werelden binnenstappen. De ingrediënten? Muziek en sport. Discussies over elkaars muziekcollecties. Op een gegeven tovert Henry Tony Scott uit zijn platenkast tevoorschijn.
Na elke aflevering wordt de muziek die besproken wordt toegevoegd aan de Overspel Spotify playlist. Alleen Tony Scott is niet te vinden op Spotify. En wat doe je dan als creatieve programmamaker? Hoe laat je het publiek kennis maken met deze jeugdheld? Verwijzen naar Youtube? Op naar de de platenbeurs? Nee dan ga je zelf actie ondernemen! Al snel blijkt dat Rhythm Records, de oude platenmaatschappij van de de Nederlandse rapper, niet meer bestaat. Zijn ouwe platenbaas Peter Duykersloot is nog wel actief als DJ en mixer en woont tegenwoordig in Zagreb. Henry Schut weet contact met hem te leggen. Van het één komt het ander. Het resultaat? Het werk van Tony Scott is onlangs (eindelijk) toegevoegd aan Spofify. In een interview met het Algemeen Dagblad zegt Schut hier het volgende over:
“Het gaat niet goed met Tony’s gezondheid, ik zou het leuk vinden als hij hier nog wat plezier aan beleeft. En zijn muziek verdient het om op waarde te worden geschat. Ik heb geen idee waar we op kunnen rekenen, maar het aantal luisteraars is in de eerste weken omhoog geschoten.’’
Een mooi vervolg op het verhaal van vorig jaar. Voor de liefhebbers hier te lezen. Laat ik nu een jaar na dato maar weer opnieuw eindigen met de volgende woorden:
The chief! maybe you know him as Tony but you can also call him The chief. The Chief with a capital C! Veel respect voor The Chief! En voor Henry Schut.
