Een beetje vreemd maar wel lekker.
Een prettige afwijking? Een onmisbaar gegeven in het leven van een muziekliefhebber? Gevalletje muzikaal snobisme? Of gewoon erg leuk? Waar ik het over heb? Het leggen van muzikale linkjes. Wat mij betreft een leuk en een gezonde afwijking. Vaak is het snel te verklaren waarom bij het horen van het ene nummer ‘automatisch’ een linkje wordt gelegd met een ander nummer en/of artiest. Soms zorgen de eerste noten ervoor dat in je geheugen, noem het de interne muziekdatabase, allerlei dwarsverbanden worden gelegd. Soms gaat het om algemene muziekkennis. Op een ander moment om muzikale details waar de gemiddelde luisteraar niet warm of koud van wordt. Voor de die-hard muziekfreaks zorgt het voor een glimlach en wellicht voor gespreksstof waarbij de nodige muziekfeitjes de revue passeren.
In dit geval leg ik een muzikaal linkje met het verhaal van Werner van afgelopen woensdag. Een voorzet op maat die ik in dit geval met alle plezier voor open doel inkop. Werner toverde namelijk KLF uit de muzikale schatkist tevoorschijn. Een bijzonder gezelschap dat zich op een niet alledaagse manier binnen de muziekwereld weet te bewegen en uiteindelijk na een aantal hits ‘in het niets’ lijkt te verdwijnen. Leden Bill Drummond en Jimmy Cauty zijn voor het KLF-tijdperk al actief als The Justified Ancients Of Mu Mu en The Timelords. Onder deze naam scoort het duo een hit met Doctorin’ The Tardis. Nummer 19 in de Top 40 en een nummer 1 hit in Engeland en Nieuw-Zeeland. Een hit in het sample tijdperk. Theme From S-Express, Pump Up The Volume van M/A/R/R/S en Beat This van Bomb The Bass zijn andere voorbeelden. In het geval van The Timelords wordt het thema van de serie Doctor Who samen met Gary Glitter’s Rock And Roll en Blockbuster van The Sweet in de muzikale blender gegooid. Et voila! Een hit is geboren.
En die bijzondere hit resulteert in het boek The Manual (How To Have a Number One The Easy Way). Een soort van zelfstudie van beide heren over het begrip hit. Hoe scoor je een (novelty) hit terwijl je geen geld te besteden hebt en a-muzikaal bent. Studiemateriaal? De hit Doctorin’ The Tardis! Een bijzondere kijk op de verschillende facetten van de muziekwereld. Van de ontwikkelingen m.b.t. de opnametechnieken tot het reilen en zeilen binnen de muziekbusiness. Een boek dat volgens de schrijvers zelf binnen no time irrelevant zal zijn. En over de single zelf schijnen ze zelf het volgende te hebben gezegd:
“Probably the most nauseating record in the world.“
Maar ook het volgende:
“We also enjoyed celebrating the trashier side of pop.”
Het is verleidelijk om vervolgens met kreten als fout of guilty pleasure op de proppen te komen maar ja die bestaan in mijn muzikale belevingswereld niet. Leuk om af en toe The Timelords door mijn muziekhok te laten galmen. Geval verstand op nul, volume op standje hard om er vervolgens tijdenlang niet meer naar te luisteren.
Een mysterieus duo. Na de nodige successen de muziekwereld de rug toekeren om je vervolgens op dezelfde wijze met de K Foundation in de kunstwereld te begeven. Halverwege de jaren 90 stellen de heren een contract op met als uitgangspunt dat de activiteiten voor 23 jaar worden opgeschort. Daar houden ze zich keurig aan. In 2017 verschijnt het boek 2023: A Trilogy. 3Voor12 schrijft n.a.v. de release van dit boek een artikel over de ‘raarste Britse popband’ ooit. Raar! Een beetje vreemd maar wel lekker! Toch? Geniet maar met mate.
