Begin deze eeuw was gothic rock ‘hot’ en bleek ons land vruchtbare grond voor bands in dit genre. Within Temptation was jarenlang het populairste exportproduct van Nederland, maar ook After Forever, Epica, Delain en Nemesea timmerden internationaal aan de weg. Van een nieuwe muziekstroming was echter geen sprake. Het was de opleving van een genre dat eindjaren ’70 vanuit de post-punk was ontstaan. De eersten die daar een donker sausje overheen gooiden, waren bands als Siouxsie & The Banshees, Joy Division en The Cure. Tekstueel gezien waren in die kringen introspectieve en vaak persoonlijke thema’s als melancholie, het kwaad, de romantische verheerlijking van de dood en andersoortige gezelligheid populair. Overigens werd de term gothic rock in 1967 voor het eerst gebruikt in een recensie van The Doors. Maar in retrospectief wordt de debuutsingle van Bauhaus, Bela Lugosi’s Dead uit 1979, veelal gezien als het begin van de gothic rock ‘as we know it’ (of in elk geval ‘as we knew it’, destijds).
Beginjaren ’80 vond binnen het genre een omwenteling plaats, die wordt toegeschreven aan The Sisters Of Mercy. De ‘doom and gloom’ van de eerste lichting goths verdween wat naar de achtergrond, en de Sisters voegden – onder invloed van onder meer Leonard Cohen, Gary Glitter, Motörhead en The Stooges – rock toe aan de goth. De vooraanstaande muziekjournalist Simon Reynolds noemt Temple Of Love uit 1983 als hét keerpunt in die ontwikkeling. Over dat nummer straks meer…
The Sisters Of Mercy werden in 1980 opgericht in Leeds. Ze namen in de tweede helft van de jaren ’80 drie studioalbums op, elk met een andere line-up. De enige constanten waren zanger en songwriter Andrew Eldritch en de drumcomputer Doktor Avalanche. Laatstgenoemde nam al snel de drumstokjes over van Eldritch, zodat hij zich kon concentreren op de zang. Na het underground-succes van hun in eigen beheer uitgebrachte single Temple Of Love (eind 1983) tekenden de Sisters een platencontract bij het grote WEA-label. Hun échte doorbraak kwam vervolgens met de singles This Corrosion (een Engelse Top 10-hit in 1987) en Dominion (een jaar later).
In 1992 bracht WEA de verzamel-CD Some Girls Wander By Mistake uit, met nummers uit de periode voordat de band bij hen onder contract stond. Van al die tracks uit het tijdvak 1980-1983 is Temple Of Love de enige dat er niet in de singleversie op staat, maar in een Extended Version. De originele 12’’, welteverstaan, uit 1983. Dat is opmerkelijk, aangezien The Sisters Of Mercy, op aandringen van hun platenmaatschappij, ter promotie van het album een nieuwe versie van de single hadden opgenomen. Op die 1992-versie was een prominente rol weggelegd voor de Israëlische zangeres Ofra Haza, die eindjaren ’80 wereldwijd succes had met haar single Im nin’Alu. Deze werd ook veelvuldig gesampled, onder meer in Paid In Full van Eric B. & Rakim en Pump Up The Volume van M|A|R|R|S.
Alleen op latere digitale versies van Some Girls Wander By Mistake stond de Extended Version van Temple Of Love 1992, soms in aanvulling op de 12’’ van het origineel, soms in plaats daarvan. Pas op een tweede verzamelalbum (A Slight Case Of Overbombing uit 1993, die alle singles van na 1983 bevatte) kreeg de Temple Of Love-remix van een jaar eerder een vaste plek. Die compilatie bevatte ook het nieuwe nummer Under The Gun, een duet met voormalig Berlin-zangeres Terri Nunn.
Zij was overigens niet de enige bekende gastartiest waarmee Eldritch werkte. In 1994 maakte Wayne Hussey kortstondig deel uit van The Sisters Of Mercy. Hij had tien jaar eerder in Dead Or Alive gezeten. Toen Hussey al na een jaar bij de Sisters vertrok, begon hij zijn eigen band. Die noemde hij oorspronkelijk The Sisterhood, maar dat viel bij Eldritch niet in goede aarde. De naam zou teveel lijken op The Sisters Of Mercy en op de koosnaam van hun fans. Hussey koos daarom uiteindelijk voor de bandnaam The Mission, waarmee hij hits scoorde als Tower Of Strength en Butterfly On A Wheel.
Andere min of meer bekende (kortstondige) gastmuzikanten door de jaren heen waren bassist Tony James (die gitarist was in Sigue Sigue Sputnik en bassist/songwriter in Generation X, waarvan Billy Idol de voorman was), gitarist Tim Bricheno (ex-All About Eve), gitarist John Perry (ex-The Only Ones) en zangeres Maggie Reilly (vooral bekend van haar werk met Mike Oldfield). Ook schreef en produceerde Meat Loaf-producer Jim Steinman mee aan enkele van hun nummers, waaronder de hit This Corrosion.
Sinds beginjaren ’90 hebben The Sisters Of Mercy geen nieuwe muziek opgenomen. Dat begon als een staking tegen hun platenmaatschappij, door Eldritch beschuldigd van incompetentie en het niet uitbetalen van royalty’s. Ook hield het label de band aan hun contractuele verplichting om nog twee albums uit te brengen. Geen onterechte eis uiteraard, waar de band onderuit kwam door die twee albums uit te brengen onder de bandnaam SSV. Toen was hun contract met WEA vervuld, maar desondanks zijn daarna nooit meer nieuwe opnamen uitgebracht, hoewel de band tijdens liveoptredens regelmatig nieuwe tracks gespeeld heeft.
Daarom doen we het vandaag nog maar eens met een oudje. De beste van The Sisters Of Mercy wat mij betreft, waarbij de 1992-remix met Ofra Haza het origineel overstijgt. Alleen de lange versie staat op Spotify, waar de singleversie ontbreekt. Een fanvideo daarvan kun je hier bekijken (en vooral – HARD! – beluisteren):
