Sjaak’s platenkoffer.
Eén keer met je ogen knipperen en er is weer een half jaar voorbij. Inderdaad Hidden Treasures bestaat al weer een half jaar. Een initiatief dat is ontstaan na aanleiding van een Facebookbericht van Werner. Een bericht dat de nodige reacties heeft opgeleverd van onder andere Sjaak en ondergetekende. Conclusie na de nodige reacties over heen en weer? Er zijn toch heel veel muzikale juweeltjes die niet op Spotify te vinden zijn! Moeten we niet iets doen met dit gegeven? Na het nodige mailverkeer is Hidden Treasures 2.0 een feit. De naam is vanzelfsprekend een verwijzing naar Gerard Ekdom’s soundbook Hidden Treasures. Aan het begin van dit avontuur heb ik een lijstje gemaakt met nummers uit de persoonlijke collectie. Daar put ik nog steeds uit maar er zijn ook genoeg andere inspiratiebronnen. Je hoort een nummer op de radio. Of een artikel in een tijdschrift of juist een nieuw aangeschaft boek zorgt voor inspiratie. En wat te denken van de reacties van de medemuziekliefhebbers op de wekelijkse keuzes. Maar laat ik vooral mijn mede schatbewaarders niet vergeten: Sjaak en Werner.
Sjaak is vorige week gestopt. Een drukbezet platenbaas zoals hij zelf al aangeeft. En schrijven is niet zijn hobby. De prioriteit ligt begrijpelijk bij andere zaken. Voor mij geldt het omgekeerde. Ik vind het erg leuk om te schrijven en ik heb geen eigen platenlabel. Maar ik heb wel heel veel respect voor Sjaak en veel van zijn collega’s in de muziekbusiness. Ik ken Sjaak inmiddels zo’n 18 jaar. De man van de ambachtelijke popliedjes. In die periode zijn heel wat plaatjes de revue gepasseerd. Altijd met veel passie en liefde voor muziek onder de aandacht gebracht. De ultieme Sjaak-plaat in al die jaren dat we elkaar kennen? Oftewel welke artiest of band is, in de positieve zin van het woord, de Sjaak? Zonder al die andere artiesten tekort te doen ga ik voor Young Gun Silver Fox. Ultieme YGSF-plaat? Long Way Back. Prachtplaat.
Alleen terug te vinden op Spotify. De gouden Hidden Treasures regel? De nummers die uit de schatkist tevoorschijn worden getoverd mogen niet terug te vinden zijn op Spotify. Wat is het alternatief als muzikaal eerbetoon aan onze platenbaas? Ik pluk er een uit zijn eigen verzameling. Ik heb het afgelopen half jaar mede door deze collectie het nodige (her)ontdekt. Deels muziek uit de tijd dat ik zelf nog in de zandbak zat te spelen, naar Sesamstraat en de Bereboot keek en was aangewezen op de collectie van mijn ouders. Nu zijn artiesten als Boudewijn de Groot, Johnny Cash en Buddy Holly ook geen straf om in muzikale zin mee op te groeien. Integendeel maar wel wat anders dan de muziek die ik in Sjaak zijn platenkoffer ben tegengekomen. Een aantal bekende namen met voor mij onbekende nummers. Maar ook genoeg artiesten waar ik nog nooit van gehoord heb. Binnenkort maar even tijd vrijmaken voor een muzikale speurtocht. Wie weet wat ik nog allemaal ontdek. Wellicht levert dit nog een aantal nieuwe verhalen op.
De uiteindelijke keus staat ‘stiekem’ ook op mijn eigen lijstje. En dat ik ‘m ook tegenkom in de platenkoffer van Sjaak stemt mij zeer gelukkig. Een ééndagsvlieg. Het Britse The Sinceros. De bandleden zijn eerst actief in The Strutters. The Sinceros kan eigenlijk gezien worden als een project van zanger Mark Kjeldsen. Een middel om zijn eigen composities met de rest van de wereld te delen. Een van die eigen geschreven nummers is Worlds Apart. Oktober 1979, precies 41 jaar geleden, staat dit nummer in de Top 40 en bereikt een bescheiden 33ste plaats. Afkomstig van het debuutalbum The Sound Of Sunbathing. Er volgen nog twee albums en een handjevol singles maar in 1981 is de koek al weer op. Verder valt er weinig te melden over de band. Des te meer is er te vertellen over de activiteiten van de bandleden. Zo spelen twee bandleden mee op het debuutalbum van Lene Lovich. Na het uiteenvallen van The Sinceros vervangt bandlid Don Snow Paul Carrack in Squeeze en Ron Francois vertrekt naar The Teardrop Explodes. Drummer Bobby Irwin gaat samenwerken met Nick Lowe en Van Morrison en speelt daarnaast mee op platen van o.a. Bryan Ferry en John Hiatt. Frontman Mark Kjeldsen is nog enige tijd actief als gitarist maar keert eind jaren 80 de muziekwereld de rug toe en gaat als sociaal werker aan de slag. In 1992 overlijd hij aan aids.
The Sinceros. Eendagsvliegen maar wel van de soort die na het kortstondig succes hun vleugels hebben uitgeslagen.
