The Brat-Chalk Dust (The Umpire Strikes Back) (1982)

The Brat-Chalk Dust (hoes)

Welles nietes spelletje.

Tijd voor een muzikaal spelletje. Een potje tennis. Maar dan op muzikale wijze. Geen sportief spelletje trouwens. Gevalletje onsportief gedrag. Anno 2022 zijn tennissers als Medvedev, Nadal en Djokovic de grote sterren. In het heetst van de strijd wil het er nog weleens stevig aan toe gaan. Een speler en scheidsrechter die, letterlijk of figuurlijk, niet op één lijn zitten. Spelers die zich aan elkaar ergeren. Dit levert soms bijzondere taferelen op de tennisbaan op. In dat opzicht doet dit jaar de Australische tennisser Kyrgios van zich spreken. Tijdens het jaarlijkse Wimbledon toernooi krijgt hij zelfs een boete vanwege onsportief gedrag. Dit gebeurt na zijn partij tegen de Griekse Tsitsipas. Tijdens hetzelfde toernooi ergert de speler zich aan een toeschouwer. Dat steekt hij op z’n zachts gezegd niet onder stoelen of banken. Onlangs is bekend gemaakt dat deze toeschouwer zelfs een rechtszaak tegen de tennisser aanspant. Zorgt dit gegeven voor een déjà vu?

Terug naar de jaren 80. De tijd dat een andere tennis-ster het nodige stof doet opwaaien. John McEnroe. Nummer 1 op de ATP lijst. Winnaar van meerdere grandslamtitels. Geroemd om zijn techniek. Berucht om zijn woede-uitbarstingen. De sporter ligt regelmatig in de clinch met de lijnrechters en scheidsrechters. Voer voor criticasters en koren op de molen van creatieve grappenmakers. In dit specifieke geval het Britse duo Kaplan Kaye en Roger Kitter. In 1982 brengen de twee komedianten onder de naam The Brat het nummer Chalk Dust (The Umpire Strikes Back) uit. Het recept? Een satirisch nummer met in de hoofdrol John McEnroe. De ingrediënten? Een beat en een ‘eindeloze’ discussie tussen McEnroe (Kitter) en de scheidsrechter (Kaye). Met de legendarische woorden:

“The ball’s in, everyone can see that the ball’s in!”

Veertig jaar geleden voor het eerst gehoord. Anno 2022 zorgt alleen al de naam The Brat ervoor dat deze woorden meteen weer in mijn hoofd worden ‘afgespeeld’. En de titel? Duidelijke taal van McEnroe.

“Chalk dust everyone could see that there was chalk dust”

Iedereen ziet toch dat die bal binnen is. Behalve de scheidsrechter. Zo gaat het minuten lang door. Uiteindelijk verliest de scheidsrechter zijn geduld en schiet de tennisser neer. De scheidsrechter slaat letterlijk terug. In dit geval niet met een volley of drop shot. Meteen de volle laag.

“Boring, I’m gonna have to shoot you now
You’re boring
I’m sorry about this you odious little brat
I’m sick of you
The umpire strikes back”

Typische Engelse humor. Dat blijkt ook wel uit de titel. Dit is namelijk een woordspeling op de film The Empire Strikes back (1980). Zo’n nummer dat, als je m weer een keer voorbij hoort komen, een glimlach tevoorschijn tovert. Een beetje vreemd maar wel lekker. Toch? In ieder geval valt het in de zomer van 1982 in de smaak. In Engeland behaalt het duo een 19de plaats. In de lage landen wordt de Engelse humor ook wel gewaardeerd. In Nederland levert dit bijzondere werkje zelfs een 3de plaats in de Top 40 op. Heeft het bijbehorende toneelspelletje van de twee hoofdrolspelers hier ook mee te maken? Het clipje en het ‘live’ optreden cq toneelspel van The Brat in Top Of The Pops levert ook een bijzonder schouwspel op.

Eendagsvlieg? Ja! Puur hitparade technisch gezien wel. Nee! Afgaand op de carrière van beide heren verdienen ze meer. De in 1949 geboren Kaplan Kaye maakt eind jaren 50 zijn tv-debuut als jonge Scrooge. Daarna volgen meer rollen in tv-series, films en theatervoorstellingen. Roger Kitter maakt in de jaren 70 wekelijks zijn opwachting in de BBC serie It’s Lulu. Inderdaad een show met zangeres Lulu in de hoofdrol. Daarnaast maakt hij deel uit van de cast van het comedyprogramma Who do you do? En wat gebeurt er na de hit Chalk Dust? Kaye duikt, in muzikaal opzicht, nog een aantal keren op. In 1989 brengt hij Waiting For A Train ’89 (The Harrymeetskaplan Mix) uit. Inderdaad een cover van de gelijknamige hit van Flash and the Pan (1983). In de jaren 90 schrijft hij onder andere nummers als If I Was President en Take Me With You. Respectievelijk op de plaat gezet door Wyclef Jean en L.L. Cool J & 50 cent. Toch niet de minsten. En Roger Kitter? Die maakt furore in Allo allo. In het laatste seizoen van deze succesvolle serie neemt de acteur de rol van Captain Alberto Bertorelli voor zijn rekening. Van McEnroe tot Alberto Bortelli en van “The ball’s in, everyone can see that the ball’s in!” tot “a Beautiful-a Laydee. I kiss-a de hand-a”. Game, set, match!

Vorig bericht
Volgend bericht

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *