Toen onze Werner in de jaren ‘70 een klein Wernertje was, was de lagere school op woensdagmiddag vrij, en werden op televisie allemaal cartoons uitgezonden. Nu is dit inmiddels wel zo lang geleden, dat ik niet meer precies weet of ik al deze series ook echt op woensdagmiddag bekeek, maar ik herinner me nog wel legendarische titels als ‘Tom & Jerry’ (raap me op!), ‘Barbapapa’, ‘Maja De Bij’, ‘Road Runner’, ‘Wickie De Viking’, ‘Scooby-Doo’ en natuurlijk: ‘The Flintstones’.
Voor wie in die tijd onder een steen leefde (pun intended), even in het kort: ‘The Flintstones’ (‘vuurstenen’ in het Engels) speelde zich af in de steentijd, in de plaats Bedrock. Daar leefden Fred & Wilma Flintstone en hun buren Barney & Betty Rubble (met later ook hun kinderen Pebbles en Bamm-Bamm) vredig met dieren als mammoeten, dinosauriërs, pterosauriërs, sabeltandtijgers en dodo’s. Dat de meeste van die beesten in werkelijkheid al waren uitgestorven voordat de mens op aarde kwam, laat ik even achterwege. De dieren dienden vooral als werktuig: een mammoet was vanwege zijn slurf de waterkraan, de snavel van een vogel was de naald van de platenspeler en een brontosaurus werd als hijskraan ingezet. Je ziet het – als je zo oud bent als ik – waarschijnlijk direct weer voor je. Legendarisch is natuurlijk ook de met de voeten aangedreven ‘benenwagen’. En zoals voor al die tekenfilms geldt: de vele geluidseffecten zorgden natuurlijk voor een optimaal (grappig) effect. Voor degenen die minder gevoelig waren voor humor werd ook gebruikgemaakt van een lachband.
Hoewel de oorspronkelijke zes seizoenen, met elk rond de 30 afleveringen, al in de jaren ‘60 werden gemaakt, werden ook in de jaren ‘70 en ‘80 nog talloze series en televisiespecials gemaakt. In de jaren ‘90 werd ook een aantal (geanimeerde) televisiefilms gemaakt, en in 1994 zelfs een eerste (live action) bioscoopfilm. The Flintstones zijn in de tweede helft van de vorige eeuw dus eigenlijk nooit weggeweest.
Bij die door Steven Spielberg geproduceerde bioscoopfilm hoorde uiteraard ook een soundtrack. Daarop stond een verzameling typische beginjaren ‘90-artiesten, waaronder Stereo MC’s, Shakespears Sister en Crash Test Dummies, met speciaal voor de film opgenomen titels als Human Being (Bedrock Steady), Prehistoric Daze en In The Days Of The Caveman. ‘Weird Al’ Yankovic deed – zoals je van hem mocht verwachten – een parodie op Under The Bridge en Give It Away van de Red Hot Chili Peppers onder de titel Bedrock Anthem, en uiteraard mocht ook Walk The Dinosaur van Was (Not Was) niet ontbreken. Daarover gesproken: Don Was produceerde een van de twee bijdragen van The BC-52’s: een eigentijdse versie van het Flintstones-themanummer.
The BC-52’s was natuurlijk de aan de Amerikaanse jaartelling (‘Before Christ’) aangepaste naam van The B-52’s. De échte naam van die band heeft ook een aardig verhaal, want die kwam voort uit de suikerspinkapsels van zangeressen Cindy Wilson en Kate Pierson. Vanwege de gelijkenis van die kapsels met de neus van een B-52 bommenwerper was de bandnaam snel bedacht. Dankzij singles als Rock Lobster, Channel Z, Love Shack, Roam en Good Stuff waren ze een van mijn favoriete bands uit eindjaren ‘80, beginjaren ‘90, maar een beetje vreemd waren ze altijd wel. Dat kwam mede door de combinatie van de spreekzang van Fred Schneider en de harmonieuze zang van Wilson en Pierson, maar ook door hun ‘sound’ in zijn algemeenheid, waarbij new wave, dance en surfmuziek gecombineerd werden met het unieke gitaargeluid van Ricky Wilson. Daardoor waren The B-52’s altijd uit duizenden herkenbaar.
Zélfs toen ze in 1994 het Flintstones-thema onder handen namen, werd het een onmiskenbaar B-52’s-nummer. Maar dan dus onder de bandnaam The BC-52’s. Noem het tragiek, maar na al die oorspronkelijke en vernieuwende nummers die ze al op hun naam hadden staan, werd de cover (Meet) The Flintstones uiteindelijk hun grootste hit. In Nederland haalde het zelfs de Top 5. Des te vreemder dat die single niet op Spotify staat. Maar jij als lezer vaart er wel bij, want vandaag is het daarom de Hidden Treasure.
Hierbij de originele video, opgenomen op de prehistorische filmset en met gastrollen voor de acteurs. Hallo Halle Berry! <3