Nationale Dodenherdenking. Vandaag herdenken we al diegenen die hun leven gaven voor onze vrijheid. Iets waar we wat mij betreft wel vaker bij stil mogen staan. Want het is niet vanzelfsprekend om te gaan vechten in een land dat je helemaal niet kent, laat staan om te sneuvelen voor de vrijheid van een volk ver bij jouw thuis vandaan. Of om uit je thuissituatie te worden weggerukt en te worden omgebracht. Omdat je net tot een ‘verkeerde’ bevolkingsgroep behoort of er andere voorkeuren op nahoudt. Oorlog, intolerantie, onverdraagzaamheid… het belet ons om in vrede en harmonie samen te leven, terwijl alle mensen in basis precies hetzelfde zijn. Een lijf met twee armen en twee benen eraan, een hoofd erop en een hart erin. Alleen stroomt dat hart helaas niet bij iedereen over van begrip voor (laat staan acceptatie van) de achtergrond en keuzes van anderen. En dat brengt soms het slechtste in ons boven.
Op 4 mei tonen we alsnog ons respect. Zwaarbevochten respect, dat te laat komt voor degenen die wij eren. Vandaag staan we stil bij al die gevallenen. Het is een dag van bezinning en ingetogenheid, niet van hallekidee en holladiee. De Hidden Treasure van vandaag sluit bij dat gevoel aan.
Marcel Kapteijn en Niels Hermes zaten van 1982 tot 1984 in de band Streets, maar het succes kwam pas toen ze een doorstart maakten als Ten Sharp. Begin 1985 brachten ze hun debuutsingle When The Snow Falls uit. Een prachtig nummer, waarop de unieke, Alison Moyet-achtige stem van Kapteijn een hoofdrol speelt. De sound ligt in het verlengde van The Dutch dankzij producer Michiel Hoogenboezem, die later ook veel werkte met o.m. De Dijk. Hoewel het zowel thematisch als qua sfeer perfect bij de winter aansloot, kwam de single niet verder dan de Verrukkelijke 15 en de hoogste regionen van de Tipparade.
Opvolger Japanese Lovesong deed het iets beter, maar het hier eerder hooggeprezen Last Words(*) bereikte, ondanks volop ondersteuning van Frits Spits, het grote publiek niet. Dat veranderde in 1991, toen Ten Sharp uiteindelijk doorbrak met de single You. Dat werd een Top 3-hit in Nederland, en heeft in Frankrijk, Denemarken, Noorwegen en Zweden zelfs de eerste plaats van de charts gehaald. In de slipstream van dat succes haalde ook de debuut-CD van Ten Sharp, Under The Water-Line, de Top 10. Vanwege het internationale succes zou het album later onderscheiden worden met de Conamus Exportprijs.
De singles Ain’t My Beating Heart en Rich Man waren ook niet van de radio te branden en haalden moeiteloos de hitlijsten. When The Snow Falls kreeg zelfs nog een tweede kans, maar kon andermaal geen potten breken. Op hun grootste succes na is geen van de genoemde Ten Sharp-hits op Spotify te vinden. Ook hun latere materiaal ontbreekt daar grotendeels. Na het laatste album van de band, Stay uit 2004, kwam in 2016 alleen nog de eenmalige single Maybe uit. Ten Sharp is wel blijven optreden, maar brengt geen nieuwe muziek meer uit.
Het mag duidelijk zijn: de Hidden Treasure is vandaag van Ten Sharp. “What is white a change | it’s just like endless peace”, zingen ze in When The Snow Falls. Dus laat op deze 4e mei de vredesduiven maar uitvliegen. Want sometimes it snows in May…
(*) Mijn eerdere verhaal over Last Words van Ten Sharp lees je hier
