Ik heb d’r skik van!
Ik ga terug naar een bijzonder moment. Een moment dat ik al een keer heb omschreven in een verhaal voor Ondergewaardeerde Liedjes. In het kader van de keus van deze week wil ik dit nog een keer graag met je delen. Het is ergens midden jaren 90. De lokatie: de studio van de lokale omroep in Coevorden. Collega Geerhard komt enthousiast binnenlopen.
“Jongens! Mu’j ies luusteren. k Heb hier een bandie van een paar jongens van Erica. Ze zingt over betonpaolties en dreuge worst. Ge-wel-dig!!”
Het cassettebandje met een aantal nummers van Skik galmt door de studio. Het is mijn eerste kennismaking met de band van Erica. Het kwartje valt meteen. Al vrij snel is daar het besef dat het meer is dan alleen maar de muziek en de teksten. Het heeft te maken met mijn roots. Mijn achtergrond. De omgeving waar ik opgroei. Drenthe. Familie. Taal. Cultuur. Natuur. Het komt allemaal terug in de muziek van Skik. En later ook in de persoonlijke verhalen van frontman Daniël Lohues. Na die eerste kennismaking gaat het snel. Het debuutalbum van Skik wordt uitgebracht. Ik zie de band regelmatig optreden en tref de heren de jaren daarna met enige regelmaat bij de lokale omroepen waar ik in die jaren actief ben. Skik verovert in sneltreinvaart de rest van Nederland en staat op de grote festivals. Ik volg de band met veel interesse. Ik zie Skik in eerste instantie vooral in de buurt optreden. Klazienaveen, Zweeloo en Hardenberg. Daarna volgen optredens op Lowlands, Parkpop en Paradiso. Een ‘privé-optreden’ in de studio van 3FM mag ook niet onvermeld blijven. Ik ben ook aanwezig bij het laatste officiële concert in de Oosterpoort in Grunn. Natuurlijk schaf ik ook alle albums aan. Ze staan, voor een deel van een handtekening voorzien, in de kast. In de succesperiode van Skik wordt slechts één album op vinyl uitgebracht: s’ Nachts.
Maar gelukkig komt daar nu verandering in. Nadat in 2020 de verzamelaar Best Tof als dubbel LP verschijnt is daar nu Niks Is Zoas ‘t Lek. Het album met de blauwe hoes en het Skik eendje. Hoe toepasselijk uitgebracht op blauw vinyl. 25 jaar na de release. En 25 jaar nadat Skik een hit scoort met Op Fietse. Inmiddels uitgegroeid tot een klassieker. Ik kan het me nog als de dag van gisteren herinneren. De release van Op Fietse. Tijdens de officiële presentatie wordt in samenwerking met de plaatselijke VVV de officiële Op Fietse fietsroute gelanceerd. De regionale pers is aanwezig. ’s Avonds is een reportage te zien bij de regionale omroep. De video recorder staat al startklaar om het nieuwsitem op te nemen. Leuk voor de verzameling. Bij aankoop van de single krijg je de fietsroute er gratis bij. Deze hangt jarenlang ingelijst aan de muur. Eerst in Coevorden en na de verhuizing in Groningen. Inmiddels is de route geactualiseerd en heb ik deze vanzelfsprekend ook aangeschaft. Nu nog een plekje aan de muur vinden. En de route na al die jaren een keer fietsen. Deels over bekend terrein. Het schoolpadtie bij de Honeywell bijvoorbeeld. De omgeving waar ik naar de de MTS en de HTS ging.
Op Fietse is na Nie Veur Spek & Bonen de tweede single van het album. Als laatste wordt Hoe Kan Dat Nou in een speciale single versie uitgebracht. Deze staat ook op de nieuwe vinylrelease. Dat geldt ook voor de overige tracks die op de cd-singles zijn terug te vinden. Het punky Ben Zo Benauwd. Het Beatlesque Teddybeere. En Benidoarumme. In de zomer van 1997 opgenomen tijdens een uitzending van de Arbeidsvitaminen vanuit Spanje. En dan mis ik er nog één. Een hidden treasure in optima forma. Of beter gezegd een hidden track. Op het eerste Skik album wordt de luisteraar na het laatste nummer verrast met een muzikale bonus: Mick & Keith (Wie kent ze niet). Muzikaal gezien kruipt Skik in de huid van de Stones. Tekstueel worden alle clichés over de Stones voor het voetlicht gebracht. Een jaar later is het opnieuw raak. Na twintig seconden Kabaal Aal nog even geduld en dan na twee minuten klinken klusgeluiden. Het tikken van een hamer. Een zaag. Op de achtergrond een (bouw)radio waarop Skik te horen is. Vervolgens begin een relaxt en ‘kneuterig’ muziekje. De toon wordt meteen gezet. Het is de tijd van de easy-tune dus in dat opzicht voor die tijd uiterst modern. In dit geval zijn niet Mick & Keith onderwerp van gesprek maar een ander legendarisch duo: Nico en Rob. Tja wie kent ze niet? Bekend van het RTL klusprogramma Eigen huis en Tuin. Tuinman Rob en klusjesman Nico. Die weten wel mooi is. En ja dat muziekje dat sluit wel mooi aan bij de legendarische tune van het klusprogramma: Ping pong Peggy van Vladimir Cosma.
‘Eigen huus en tuune wij hebben ’t veur mekaar, wij weten wel wat mooi is, ja’
Ik weet ook wel wat mooi is. Ja! Blauw vers vinyl op de draaitafel en genieten maar. ‘k Heb d’r skik (v)an.
