Tof!
Afgelopen week tijdens het avondeten een muzikale vraag van dochter Nova. “Papa wat was jouw eerste concert?”. Ze bedoelt mijn eerste ‘grote’ concert. Neil Young zou mijn eerste zijn antwoord ik snel. Hoe kan het ook anders. Maar een paar weken voor dit concert krijg ik onverwacht de vraag of ik zin heb in een avondje ZZ Top in De Brabanthallen in Den Bosch. Natuurlijk! Kortom ZZ Top is mijn eerste ‘grote’ concert. Mooie avond. Ik sta bijna vooraan en zie Billy Gibbons, of was het nou Dusty Hill, regelmatig zijn baard uit de snaren van zijn gitaar plukken. Een avondje onvervalste blues rock op geheel eigen wijze gebracht door de mannen met baarden. Oh ja en natuurlijk één zonder baard. Een aantal weken later is het de beurt aan Neil Young & Crazy Horse in de Rotterdamse Ahoy. In het voorprogramma Alanis Morissette die op dat moment een grote hit scoort met Ironic.
Ik besef me trouwens dat ik een aantal andere muzikanten tekort doe. Want natuurlijk heb ik voor dat ik ZZ Top en Neil Young live aan het werk zag wel meerdere artiesten live gezien. Ik laat de artiesten die ik gezien heb tijdens de uitzendingen van Hollands Glorie (Ganzenmarkt Coevorden) en de Tros Donderdag (Pulledagen Hoogeveen) maar achterwege. En dat geldt ook voor de optredens in de verschillende discotheken in de regio. Alhoewel? Eén uitzondering. Ik denk dat Herman Brood de eerste was. Als verlegen en onzekere puber mocht ik op een gegeven moment met een oudere neef mee naar een optreden van Brood in de plaatselijk discotheek. Het zal rond de tijd van het album Yada Yada en de hit Sleepin’ Bird zijn geweest. En wat te denken van Normaal? Geboren en getogen op het Drentse platteland en dan is het normaal dat je naar de muzikale Achterhoekers gaat. Met de vriendenploeg op fietse naar Normaal in de feesttent. Høken, brekken en angaon. Aan het eind van de avond zeiknat van het gerstenat. Mooie herinneringen waar ik een verhaal over kan schrijven. Oh nee dat heb ik al gedaan maar er zullen ongetwijfeld nog wel een paar volgen. Er zijn ook nog genoeg nummers van Normaal die niet op Spotify te vinden zijn. Wellicht tover ik binnenkort een nummer van Normaal uit Bennie’s (cowboy)hoed tevoorschijn.
Laat ik me dit keer maar vooral richten op de periode dat ik ZZ Top en Neil Young live zie. Het is halverwege de jaren 90. Muziek en radio, mijn twee grote passies, krijgen een extra dimensie als ik bij de lokale omroep aan de slag ga. Daarnaast ga ik steeds vaker naar concerten. In dezelfde periode breekt Skik door. Dat was toch wel een ding. Jongens uit de omgeving. Een feest der herkenning. Het is niet alleen het Drèents als taal maar ook juist de dingen waar ze over zingen. Dat wordt nog eens versterkt door de sterke en komische verhalen van Daniël Lohues. Daniël toert inmiddels alweer zo’n 15 jaar succesvol langs de theaters. Een echte troubadour en verhalenverteller. Dat laatste is dus niet iets van de laatste jaren. Ook tijdens de eerste Skik-jaren weet de frontman het publiek te vermaken met zijn verhalen. Publieksfavorieten als Klotenweer en Betonpaolties worden voorzien van Lohues zijn gedachtenspinsels. Hij heeft het publiek binnen de kortste keren op zijn hand. Soms duren de verhalen langer dan de nummers zelf. Een paar woorden zijn soms al voldoende om te zorgen voor een glimlach op het gezicht van het aanwezige publiek. Vooral de fans uit de regio weten wel hoe laat het is als Daniël begint te vertellen over de Scapino in Klazienaveen.
Aftikken … 1 2 3 … en beginnen maar. Niet meteen uit de startblokken zoals bij de eerdergenoemde live-favorieten maar eem kalm an doen luidt het devies. Neije Skoenen daar gaat het om. Onvervalst zomers. Reggae op zien Drèents inclusief de onvermijdelijke echo echo. Dub(bel)Drèents. “Skoenen met rubber zools” galmt letterlijk door de speakers. Maar schijn bedriegt. Gas d’r bie. Skik schakelt probleemloos over van de zomerse klanken naar opzwepende hunebedpunk. Eem gas op de plank en daarna weer terugschakelen naar standje ‘relax man’. Even een rustmoment voor de pogoënde menigte. En een momentje van ontspanning op deze tropische dag anno 2020. Neije Skoenen staat niet op het debuutalbum Skik en is ook niet te beluisteren via Spotify. Het is terug te vinden op de CD-single Klotenweer uit 1996. In mijn herinnering komt Neije Skoenen vooral in de eerste Skik jaren voorbij tijdens de concerten. De jaren daarna zie ik Skik onder andere op Lowlands, Parkpop en in Paradiso. Natuurlijk ben ik er in 2004 bij tijdens de laatste tour die in het teken staat van de verzamel-cd Best Tof. 17 september 2004 Skik live in De Oosterpoort in Groningen.Volgens mij het laatste concert in de reeks. Na deze tour wordt het stil rond de groep.
Inmiddels zijn we ruim 15 jaar verder en verschijnt Best Tof voor het eerst op vinyl. 21 augustus is het zover. Natuurlijk wordt deze aan de persoonlijke verzameling toegevoegd. Gelukkig he’k nog gien neije skoenen neudig. Dat geld kan ‘k dan mooi besteden an die plaot van Skik. Goed gaon!
P.s..
Vandaag (7 augustus 2020) is Gao’j Met, de nieuwe single van Daniël Lohues, verschenen. De derde single van het eerder dit jaar uitgebrachte album Sowieso. Wat mij betreft één van de beste albums van de Drentse liedjes/praotjesmaker.
