Klokkenspel.
Goed voorbeeld doet goed volgen. Nocturne van T99, de hidden treasure van vorige week woensdag, heeft voor de nodige inspiratie gezorgd. Herinneringen aan de tijd dat ik regelmatig in een megagrote discotheek in het Duitse Uelsen op de dansvloer stond. Laat ik daar nu vorig jaar voor de dance-battle van Ondergewaardeerde Liedjes een uitgebreid verhaal over hebben geschreven. De keus van toen: Faithless en Salva Mea. Deze dansvloerklassieker is natuurlijk, al dan niet in the mix, te vinden op Spotify. Dat geldt vanzelfsprekend niet voor de keus van deze week. Non Spotify hits only is het credo! Maar de persoonlijke herinneringen aan Salva Mae passen ook prima bij de keus van deze week. Kortom, om maar even in toepasselijke termen te spreken, ik sample en remix bij deze mijn eigen verhaal.
Jaren 90. Zaterdagavond rond een uur of acht. Tijd om me voor te bereiden op een avondje stappen. Vanuit mijn slaapkamerraam kijk ik richting het Oosten. In de verte zie ik een felle lichtstraal in de lucht schijnen. Een baken van licht. De markering van de eindbestemming die ik overigens pas rond middernacht bereik. Vanuit Zuidoost Drenthe de grens over om na een ritje van zo’n 30 kilometer aan te komen in het Duitse Uelsen. Bekend terrein voor de jeugd uit de grensstreek. Dat is allemaal te danken aan discotheek Zak. Een megadiscotheek waar in de hoogtijdagen op een avond duizenden bezoekers op af komen. Een discotheek met meerdere zalen waaronder der Grosse Mainhall. The place to be. Een grote fabriekshal met een, voor mijn gevoel, enorme dansvloer. Een indrukwekkende DJ-booth, een muur vol stroboscopen, een loepzuiver geluidssysteem, een fantastische lasershow en in elke hoek een rookmachine. De opmars en ontwikkeling van de house en dance is in allerlei opzichten hoor- en voelbaar op de zaterdagavonden in Zak. Van Eurodance tot hardcore en van elektro tot de eerste trance-klanken. Urenlang op de dansvloer staan. Eventjes pauze tijdens Die Verrückte Halbe Stunde waarbij de dansvloer wordt omgetoverd in een muzikaal walhalla voor de liefhebbers van Y.M.C.A. en aanverwante klanken. Nu weet je overigens ook waar Edwin Evers, die ook in dezelfde regio is opgegroeid, door is geïnspireerd. Verrückte Music auf 538. Insomnia en Salva Mae van Faithless zijn voor mij onlosmakelijk verbonden met deze tijd. Maar dat geldt ook voor vele andere dance-platen. Echte Zak-klassiekers. Van Loops And Things van Jens tot BBE’s Seven Days And One Week van Da Hool en Meet Her At The Love Parade tot Da Beat Goes van Red 5. Natuurlijk mag de afdeling techno-trance ook niet ontbreken. Speedy J met Pullover, Dominator van Human Resource en Sequential’s Psychotronic.
Sequencial is één van de eerste dance-acts die het vizier op de wat hardere housestijl richt. Het succes van de dampende stampende beats beperkt zich in eerste instantie tot de clubs. Op een gegeven moment dringt deze muziekstijl ook door tot de top 40. Dat geldt ook voor Sequencial. Drijvende kracht achter dit project is Ad De Feyter. Hij werk onder andere samen met Ed Smidt en Ardy Besemer. Zoals in die tijd wel vaker gebeurd worden onder verschillende namen nummers uitgebracht. Fiction, Eq-lazer en … Sequential. Nadat Cycades eind 1991 de tipparade behaald is het een half jaar later raak met Psychotronic. Een sample van de 60’s hit Fire van The Crazy World Of Arthur Brown, het geluid van kerkklokken en het carillon van de Westerkerk in Amsterdam vormen de belangrijkste ingredienten. Dit succes wordt niet geëvenaard en na een aantal jaren komt er een eind aan het avontuur.
Niet veel later is De Feyer betrokken bij Hakkuhbar. Een parodie op de gabberscene door de eerder dit jaar overleden Bob Fosko. Die kennen we natuurlijk ook van de Raggende Manne. Gabbertje van Hakkuhbar staat binnen no time op nummer 1. Dit project loopt in financieel opzicht via Ad de Feyter. Echter voor dit succes is hij al in financiële problemen geraakt. Hij moet noodgedwongen zijn studio, die gevestigd is in een Amsterdams grachtenpand, verkopen. Er zijn meerdere schuldeisers die natuurlijk geld ruiken en aan de bel trekken. Gabbertje een hit! Dat betekent kassa!? In 1998 geeft Bob Fosko in een interview (Volkskrant) aan dat zijn muzikale ‘gabber’ Ad met de noorderzon is vertrokken. ‘Klein’ detail. Het geld staat op de rekening van Ad. Het succes van Gabbertje levert Fosko dus geen cent op. Het schijnt dat sindsdien niets meer is vernomen van Mr. Sequencial. Zo vlak voor het weekend waan ik mij weer even op de Duitse dansvloer. Flitsende stroboscopen, felle laserstralen, en in ‘nevelen’ gehuld dankzij de rookmachines. Psychotronic klinkt hard en loepzuiver door de zaal. Gevalletje levendige fantasie? Ach dat durf ik best aan de grote klok te hangen!
