Ik weet niet precies waar die afwijking vandaan komt, maar ik val vaak als een blok voor de combinatie van beats en gitaren. Nummers van Bomb The Bass, Apollo 440, Daft Punk, Junkie XL, Audio Bullys, The Prodigy, Soulwax, The Presets, Infadels, LCD Sound System, Rough Traders, The Chemical Brothers… lekker hoor! Niet een hele avond achter elkaar natuurlijk, maar in de juiste dosis een ware traktatie.
Bitch van rinôçérôse is er ook zo eentje.
rinôçérôse is een band uit het Franse Montpellier, die werd opgericht door Jean-Philippe Freu and Patrice Carrié. Ze zijn allebei psycholoog van beroep, maar noemen zichzelf ‘psychologists by day, musicians by night’. Als muzikanten nemen ze wel iets schizofreens mee uit hun dagelijkse werkpraktijk, door elektronische dance te mengen met analoge rock. En of dat nog niet genoeg is, zijn ze hun oorspronkelijk vooral instrumentale nummers in de loop der tijd gaan voorzien van teksten in het Engels, Frans én Duits. Een ander eigenaardigheidje (eentje waar ik me wel een beetje aan stoor), is het feit dat ze zelf gedurende hun nu ruim 25-jarige bestaan niet altijd heel consequent geweest zijn in het gebruik van de diakritische (oftewel vreemde) tekens in hun bandnaam. Kijk je nu bijvoorbeeld op hun website, dan is daar niets anders te zien dan een winkelwagentje vol gitaren en de tekst ‘rinoçérose revient bientot…’. Oftewel ‘rinoçérose komt binnenkort terug…’. Omdat dat op zich fijn nieuws is, zal ik me om het ontbreken van het ‘dakje’ op de o (ook bij bientot) verder maar niet druk maken.
Hun eerste album was in 1996 gewoon naar de band genoemd. Een jaar daarna kwam het echter opnieuw uit, niet alleen voorzien van twee extra nummers, maar ook van een nieuwe titel: Retrospective. En dat terwijl de band op dat moment nog geen echte carrière had om op terug te kijken. Feitelijk was Retrospective een betere naam geweest voor een ‘greatest hits’-album, maar toen ze dat in 2006 uitbrachten, noemden ze het eveneens gewoon rinôçérôse. Dat lijkt natuurlijk verwarrend (en dat is het ook), maar in een wereld waarin Weezer zijn meeste albums gewoon Weezer noemt, praten we maar nergens over.
rinôçérôse brak in 1998 door met hun tweede single Le Mobilier, afkomstig van het tweede album Installation Sonore, dat een jaar later zou uitkomen. Het bezorgde hen een trouwe schare fans in met name Frankrijk, België en Spanje. Het woord ‘schizofreen’ is al gevallen, en het is natuurlijk geen toeval dat het duo in 2005 een album de titel Schizophonia zou geven. Geinige woordspeling ook. Op die CD kreeg het huidige geluid van de band vorm, met een grotere rol voor rockgrooves. Het nummer Cubicle van dat album, met zang van Bnann uit Infadels, werd populair doordat het te horen was in een reclamecampagne van Apple voor het iTunes-platform en de iPod-speler. Het behaalde mede daardoor een notering in de VS, om precies te zijn in de Billboard Hot Modern Rock Tracks-hitlijst.
Hun laatstverschenen album is Angels And Demons uit 2017. Sindsdien is het dus rustig rondom de band, maar zoals de website vermeldt: ‘rinoçérose revient bientot…’. Een mooi moment om je nog even voor een mogelijk grandioze comeback op te warmen met de Hidden Treasure voor vandaag: de single Bitch uit 2005. Zoals de titel al doet vermoeden is dat een lekkere felle track. Hoewel het nergens vermeld wordt, wordt die gezongen door Jessie Chaton, de frontman van de Franse band General Elektriks, die ook bijklust bij acts als Justice en rinôçérôse.
Check hier de licht bizarre videoclip van Bitch, waarin mensen hun best doen de aandacht naar zich toe te trekken, maar waarin de hoofdrol uiteindelijk gewoon is weggelegd voor de honden die zich alle malligheid maar laten welgevallen.
