Carlo featuring Werner!
Toeval or not toeval? That’s the question. Is er sprake van een muzikaal lijntje tussen IJsselstein en Groningen? Respectievelijk de woonplaats van mede schatbewaarder Werner en ondergetekende. In technisch opzicht moet het geen probleem zijn. De Gerbrandytoren, ook wel bekend als zendmast Lopik, staat bij Werner om de hoek. En de TV-toren in Smilde is bij mij (altijd) ‘in de buurt’. Kortom met die verbindingen zit het voor deze twee muziek-en radiofreaks wel goed. Ook zonder mast trouwens. Feit is dat we beide Come With Me van Puff Daddy en zijn muzikale vrienden uit de muzikale schatkist (lees persoonlijke collectie) tevoorschijn hebben getoverd. Eerder deze week heb je Werner’s verhaal al kunnen lezen. Vandaag is het mijn beurt. Het voelt als een soort van spreekbeurt waarbij een klasgenoot het over hetzelfde onderwerp heeft gehad. Vooral als je weer nieuwe details krijgt te horen. Probeer daar maar eens overheen te komen! Deze laatste opmerking moet je met een flinke korrel zout nemen. Er is geen sprake van een onderlinge muzikale strijd. Om maar sportief te eindigen: de wederzijdse passie voor muziek is het belangrijkste. En dat willen we beide graag met jou delen. Zoek de verschillen en de overeenkomsten. Veel leesplezier!
To the hip hip hop-a you don’t stop the rock!
“He papa. Heb je al gehoord dat Coolio is overleden?”
Van mijn kant volgt een kort en bondig ja. Op de radio hoor ik die week Gangsta’s Paradise een aantal keren voorbij komen. Zijn grootste hit. Nummer 1 in 1995. De jaren 90. Het zijn de hoogtijdagen van de hiphop en R&B. Ik ga aan de slag bij de lokale omroep en presenteer o.a. een lokale hitparade en af en toe het jongerenprogramma. Coolio, Wyclef Jean en Ginuwine. Het komt allemaal voorbij. Niet alles past in mijn muzikale straatje maar er zijn voldoende positieve uitzonderingen. Die draai ik dan ook in mijn eigen programma. Van Blackstreet tot Xzibit en van Busta Rhymes tot L.L. Cool J. No Diggity, Fix (met Slash), Paparazzi, Turn It Up (inclusief Knight Rider sample) en Doin’ It om maar even wat titels te noemen. Een andere succesvolle rapper in die tijd is Puff Daddy. I’ll Be Missing You, zijn eerbetoon aan de vermoorde The Notorious B.I.G., wordt een wereldhit. Eén van de meest succesvolle singles van de jaren 90. Het is de eerste in een rij van vijftien Top 40 hits. Twee daarvan zijn op CD-single terug te vinden in de persoonlijke collectie.
Als eerste It’s All About The Benjamins. De derde single van debuutalbum No Way Out. Alleen gaat het in dit geval niet om de albumversie of de versie die op radio te horen is. In 1997 ga ik voor de Rock Remix I. Voor deze versie roept Puff Daddy onder andere de hulp in van Dave Grohl (drums), Replacements gitarist Timmy Stinson en Rob Zombie. Voor deze mix wordt ook een speciale video opgenomen. Deze wordt door MTV genomineerd voor Best video of the year. Er is overigens ook nog een Rock II remix. Het verhaal gaat dat voor de officiële releases gekozen is voor een aangepaste versie. Geen expliciete teksten. De niet zo ‘cleane’ versies schijnen destijds alleen als promo-single te zijn uitgebracht.
Het is niet de laatste keer dat de rapper de hulp in roept van rockmuzikanten. Niet veel later wordt Come With Me uitgebracht. Afkomstig van de soundtrack van de film Godzilla. Een samenwerking met niemand minder dan Led Zeppelin gitarist Jimmy Page. Tom Morello, bassist van Rage Against The Machine, doet ook nog een muzikale duit in het zakje. Het resultaat? Een muzikale reïncarnatie van de Led Zeppelin’s klassieker Kashmir! Page en Morelo zijn verantwoordelijk voor de karakteristieke gitaarpartijen. Het geheel is voorzien van een ‘zwaar’ orkestraal sausje. Een bijzondere combinatie. Een wereldwijde hit. In veel landen behaalt het met gemak de Top 5. In IJsland bereikt het nummer zelfs de eerste plaats van de hitlijst. Voor de liefhebber zijn er verschillende versies. Voor elk wat wils. Van korte radio-edit tot XXL album versie en van de Morello Mix tot een live opname. Opgenomen tijdens een uitzending van Saturday Night Live. Geen enkele van deze versies is terug te vinden via de streamingdiensten. Een rechtenkwestie? Het zal ongetwijfeld te maken hebben met het gebruik van het muzikale DNA van Led Zeppelin’s Kashmir.
Ik moet eerlijk bekennen dat het alweer een flink aantal jaren geleden is dat ik Come With Me gedraaid heb. Daarentegen galmt Kashmir van Led Zeppelin met enige regelmaat door mijn muziekhok. Met dank aan de onvolprezen Jimmy Page. In gedachten ga ik even een jaar of tien terug in de tijd. Vader gaat alleen op stap. Een avondje in de bios. Op het witte doek Led Zeppelin live at the O2 Arena. Een tot de nok toe gevulde bioscoopzaal geniet zichtbaar. Het geluid: hard en loepzuiver. Eén van de hoogtepunten? Kashmir. Met alle respect voor Puff Daddy maar er gaat niets boven de oorspronkelijke versie!
To the hip hip hop-a maar bovenal …. don’t stop the rock!
Een flinke portie gitaargeweld is altijd welkom. Yo!
