Twee zielen, één gedachte. Kent u die uitdrukking? En weet u iets van kansrekenen? Vertel mij dan maar eens hoe groot de kans is, dat twee schrijvers die kunnen kiezen uit een enorm arsenaal aan liedjes, precies in dezelfde week over exact hetzelfde nummer schrijven. ‘Extreem klein’, zult u zeggen, en zo is het ook. Maar dan rekent u buiten Team Hidden Treasures. Die boksen het namelijk moeiteloos voor elkaar om deze week allebei te hebben gekozen voor Come With Me van Puff Daddy feat. Jimmy Page. Dus hoe klein de kans ook is, we hebben afgesproken elkaar onze beoogde keuzes voortaan even voor te leggen. Deze ene hebben we echter laten gaan, omdat beide bijdragen al geschreven waren én omdat mijn medeschatgraver (aanstaande vrijdag) en ik (hedenavond) het nummer allebei op een heel andere manier ‘aanvliegen’. Dus come with me en go with Carlo!
Wij tweeën mogen dan volledig op één lijn zitten, bij Sean Combs is dat waarschijnlijk heel anders. Die heeft een gespleten persoonlijkheid óf hij kan moeilijk kiezen. De rapper heeft zich van verschillende artiestennamen bediend: Puff Daddy, P. Diddy, Diddy en Puffy. In mijn oren niet hele stoere pseudoniemen, maar dat heeft zijn succes niet bepaald in de weg gezeten. Zijn stulp (of moet ik zeggen: ‘crib’) is behangen met gouden en platinaplaten, hij heeft Grammy’s en MTV Awards op zijn schoorsteenmantel (en niet te vergeten: de award voor Menswear Designer of the Year 2000) en in 2019 werd zijn netto(!)vermogen geschat op 740 miljoen dollar. Als ik iets meer talent in die richting had en iets minder bang was voor kogels, maakte ik een carrièreswitch. Nu rest mij het schrijven van een stukje over iemand die dat talent wél heeft (en die angst niet).
Voordat Combs zelf in de spotlights trad, was hij vooral achter de schermen actief. Als talentscout bouwde hij beginjaren ’90 mee aan de carrières van Jodeci en Mary J. Blige en in 1993 startte hij zijn eigen label Bad Boys Entertainment. Zijn eerste signing, Notorious B.I.G., was gelijk een dik schot in de roos (puns intended). Daarna tekende hij o.a. Faith Evans en Total, en produceerde hij mee aan een van de succesvolste albums van de jaren ’90, TLC’s CrazySexyCool. Pas in 1997 bracht hij zijn eerste eigen nummer uit. Can’t Nobody Hold Me Down werd gelijk een #1-hit in de VS. Opvolger I’ll Be Missing You, een eerbetoon aan Notorious B.I.G., die in maart 1997 vermoord was, werd de eerste rap song die op #1 binnenkwam in de Billboard Hot 100. Het groeide uit tot een wereldwijde hit. Ook de singles It’s All About The Benjamins, Been Around The World en Victory scoorden groots en meeslepend. Alle vijf die hits stonden op het debuutalbum van Puff Daddy, No Way Out. Ook die langspeler kwam op #1 binnen in de Amerikaanse albumlijst. Alleen al in zijn thuisland werden er 7 miljoen exemplaren van verkocht. In de jaren die volgden, werd hij veelvuldig beschuldigd van het verwateren en commercialiseren van het hiphopgenre. Het stak zijn criticasters blijkbaar dat hij veel met gastartiesten werkte, en samples en interpolaties (nagespeelde melodieën uit bekende nummers) gebruikte. Grappig genoeg zijn dat allemaal kunstjes die anno 2022, ruim 20 jaar later, weer helemaal hip en happening zijn, en medebepalend voor het succes van een liedje.
Toen Puff Daddy in 1998 het nummer Come With Me opnam voor de film ‘Godzilla’, had hij dus pas één eigen album op zijn naam. Die naam was toen echter al zo groot, dat de filmmaatschappij zich met het inhuren van deze man al op voorhand verzekerde van een hit. En die kans werd nog groter, toen Combs besloot zijn bekende ‘maniertjes’ (gastmuzikanten en interpolaties) op deze song toe te passen. Come With Me is immers geïnspireerd op de monumentale riff uit Kashmir, een nummer dat Led Zeppelin in 1975 opnam voor hun album Physical Graffiti. Die riff samplede hij niet, maar liet hij opnieuw inspelen door Jimmy Page, die daardoor ook als ‘featured artist’ op de hoes vermeld werd. Wie daar ontbrak, was Rage Against The Machine’s Tom Morello, terwijl die behalve extra gitaarpartijen ook de bas op de single voor zijn rekening nam. Andere in het oor springende elementen zijn de beukende drums en het zwaar aangezette orkest. Al met al een stuwende track, die perfect aansloot bij de visuele bombast van de film.
Het nummer bereikte de eerste plaats in IJsland, #2 in Groot-Brittannië, #3 in Nieuw-Zeeland, #4 in de VS en werd in verschillende Europese landen een Top 5-hit. Nederland beloonde de single met een Top 10-notering. Maar het hoogst haalbare is misschien wel het feit dat Come With Me nog altijd wordt ingestart bij een goal van Olympique Marseille. Bij elk doelpunt maakt de Franse voetbalclub weer een paar knaken aan Puff Daddy over. Dat is nog eens scoren. Ik weet zeker dat de rapper fan is en hen veel winstpartijen toewenst.
