It’s (not) only rock ’n roll!
Er gaat niets boven Groningen. Zeker in muzikaal opzicht niet. Het leven in muziekstad Groningen levert voldoende inspiratie op. Van concertbezoek tot rondje Stad langs platenzaak en boekhandel. En tijdens de zomermaanden de maandelijkse platenbeurs op de Vismarkt. Schatgraven in kratten en dozen. Even alles om je heen vergeten. Op zoek naar dat ene juweeltje. Wat dat betreft heb ik een geslaagde zomer achter de rug. Een flink aantal fijne albums aan de collectie toegevoegd waaronder een aantal muzikale verrassingen. Van die toevaltreffers. CD’s voor 50 cent of 1 euro die je als muziekfreak niet kunt laten liggen. Zo valt tijdens één van de muzikale speurtochten mijn oog op een CD. Een hoes in sepia stijl. Een afbeelding van een muzikant, met hoed, die zijn gitaar omarmt. Titel en naam van de band in rode letters: Goin’ Out. Jump Dickie Jump. Op de achterkant de titels van de nummers en foto’s van de bandleden. Bij één van de foto’s zie ik Arthur Ebeling staan. Een bekende naam in de Nederlandse muziekwereld. Weer wat geleerd. En Anthony Hoek. Dat is toch de drummer van De Dijk? Binnen een paar seconden worden de nodige muzikale linkjes gelegd. Grappig dat je daar ruim 25 jaar na dato achter komt.
Terug naar de herfst van 1987. Op de radio hoor ik regelmatig The World (Is Coming To And End) van Jump! Dickie Jump!. In mijn herinnering zie ik de groep destijds ook op TV voorbij komen. Een fijn aanstekelijk liedje. Een scheurende sax. Een boogiewoogie piano. Onvervalste rock-‘n-roll. Niet alleen in muzikaal opzicht maar ook qua lengte. 2 minuten en 20 seconden. Niets meer en niets minder. Fijn! Een hit blijft uit. De Tipparade is het hoogst haalbare. Geen Nederpopklassieker die in het collectieve geheugen staat gegrift. Maar tijdens het doorbladeren van het Hitdossier, het boek met alle Top 40 en Tipparade noteringen, kom ik het nummer af en toe weer tegen. Vervolgens speelt dat ene zinnetje zich weer in mijn hoofd af: The World (Is Coming To An End). Dat is ook het geval als ik tijdens de platenbeurs de CD uit een ongesorteerde bak met 2de hands albums tevoorschijn tover. En dan is het anno 2023 wel zo leuk om me even wat meer te gaan verdiepen in deze band.
De link met De Dijk is snel gelegd. Zanger/gitarist Arthur Ebeling zit namelijk samen met Huub van der Lubbe van De Dijk in een rock-‘n-rollband: Big Shot. Het verhaal wil dat Ebeling tijdens een fietstochtje met van der Lubbe ten valt komt en een zware hersenschudding oploopt. Hij is langere tijd uit de running en zegt hier zelf het volgend over:
“Door die bewustzijnsvernauwing wilde ik de periode daarna alleen nog maar rock & roll spelen”
(Bron: Muziekencyclopdie Beeld & Geluid)
Dit gegeven resulteert in de start van Jump! Dickie Jump!. Een verwijzing naar het nummer Jumps, Giggles And Shouts van rock-‘n-rolllegende Gene Vincent en zijn band The Blue Caps. Blue Caps gitarist Cliff Gallip is een belangrijke inspiratiebron.
In 1985 verschijnt de single Jump! Dickie Jump!. In 1986 gevolgd door het gelijknamige debuutalbum. Een jaar later wordt Goin’ Out uitgebracht met daarop The World (Is Coming To An End). Daarna volgt nog een aantal singles. In de zomer van 1988 is het echter einde oefening. Arthur Ebeling gaat solo. In de loop van de jaren laat Ebeling zien en horen dat hij meer in zijn mars heeft. Invloeden uit de rhythm & blues, de country en jazz. Het komt allemaal terug in het werk van de Amsterdamse gitarist. Misschien geen bekende naam voor het grote publiek maar de waardering is er wel. Dat blijkt onder andere uit het feit dat Ebeling één van de twaalf gitaristen is die in 2013 wordt uitgenodigd voor Gitaarjongens. Een concert in Koninklijk Theater Carré. Georganiseerd door Henny Vrienten. Daar staat hij tussen gitaristen als George Kooymans (Golden Earring), Jan Akkerman (o.a. Focus), Eelco Gelling (o.a. Cuby + Blizzards), Daniël Lohues en Rudy de Queljoe (o.a. Brainbox). Niet de minsten! In Amsterdam is zelfs een café naar hem vernoemd. Kortom hoedje af voor deze gitaarman. Op zijn site staat de volgende, toepasselijke, tekst.
He’s got rhythm,
He’s got soul,
He’s as moody as a thunderbolt
Plays a mean guitar, in any dingy bar
He brings joy to the people.Check Him out. Hallelujah!
Kortom hoedje af voor deze gitaarman. Amen.
