From Groningen to Groningen.
Er gaat niets boven Groningen. Grunn. Muziekstad bij uitstek. Ook met een roemruchte muziekgeschiedenis. Het Grunneger springtij is daar een goed voorbeeld van. In de slipstream van het succes van Herman Brood ontstaat in de tweede helft van de jaren 70/begin jaren 80 een levendige muziekscene. Met dank aan het gemeentelijk beleid. Wil de Groninger horeca een later sluitingstijd hanteren dan is er een belangrijke voorwaarde: live muziek. Geen muziek in de ‘tent’ dan geldt de gebruikelijke sluitingstijd. Het gevolg is dat veel horecagelegenheden live muziek gaan programmeren. Het zorgt voor landelijk aandacht voor een flink aantal Groningse bands. Van White Honey, met Hanneke Kappen en latere Cuby gitarist Erwin Java, tot The Streetbeats met Jan Rot in de gelederen. Maar ook bands als The Meteors en AA & The Doctors en Phoney & The Hardcore mogen niet onvermeld blijven. Deze bloeiperiode in de Grunneger muziekgeschiedenis levert al eerder een verhaal over Phoney * op.
Nu wederom een stukje Groninger muziekgeschiedenis. Daarvoor ga ik eerst verder terug in de tijd. Het Grunneger springtij was toen nog ‘ver’ weg. Terug naar de jaren 60. In Groningen is onder andere de studentenband The Keys actief. Een coverband die zich richt op jazz, blues, pop, r&b en soul. In de loop van de jaren zijn er de nodige personele wisselingen. De band treedt veel op tijdens school-en studentenfeesten. In 1968 gaat de band verder als Soulution. De focus komt in de tussentijd meer te liggen op de muziek van bands als Chicago en Blood, Sweat and Tears. Blazers gecombineerd met invloeden uit de jazz en de rock. De naam Soulution dekt in muzikaal opzicht niet meer de lading. Solution is een feit. In de tussentijd is ex Cuby drummer Hans Waterman de gelederen komen versterken. Naast Waterman bestaat Solution dan uit Tom Barlage, Willem Ennes en Peter van der Sande (ex Focus). In 1971 verschijnt debuutalbum Solution. Van der Sande is dan al vervangen door Guus Willemse. Een jaar later wordt Divergence, het tweede album, uitgebracht. Er volgt een onrustige periode voor de band. Voor een aantal bandleden roept namelijk de dienstplicht. Het duurt dan ook nog een tijdje voordat Cordon Bleu, de derde plaat, verschijnt. Er is iets bijzonders met dit album aan de hand. Het wordt namelijk uitgebracht op het Rocket label van platenbaas Elton John. Producer is Gus Dudgeon die naast John ook heeft samengewerkt met artiesten als Joan Armatrading en Kiki Dee. In 1977 verschijnt via Rocket opvolger Fully Interlocking met daarop onder andere de door Guus Willemse geschreven single Empty Faces. Ontevredenheid over het (promo)beleid van de platenmaatschappij zorgt voor een vroegtijdig einde van de samenwerking.
Solution neemt het heft in eigen handen en strijkt neer in studio Spitsbergen. Deze studio in het Groningse Zuidbroek opent in 1979 de deuren. Anno 2023 een studio van naam en faam. Het resultaat? It’s Only Just Begun. Jaren later zorgt de titeltrack voor mijn eerste, bewuste, kennismaking met de Groningse band. In 1982 volgt nog Runaway. Het levert met de titeltrack de band alsnog een Top 40 hit(je) op. Geproduceerd door niemand minder dan Jim Capaldi, oud drummer van Traffic. Het album vormt het muzikale slotakkoord. Solution stopt. Er volgt een afscheidstournee met o.a. een optreden in Paradiso en een thuiswedstrijd in De Oosterpoort in Groningen. Opnames van de tour zijn terug te vinden op het album Solution Live (1983). Nu zou ik de muzikale paden die de bandleden tijdens hun muzikale carrière afzonderlijk hebben afgelegd kunnen volgen. Bijvoorbeeld Barlage en Ennes die onder andere als producers betrokken zijn bij de Time Bandits. Of Hans Waterman die een tijd lang bij de legendarische Engelse band The Pretty Things speelt. Maar ik zet Guus Willemse extra in het zonnetje. Al was het alleen maar om dat ene, in mijn ogen, Nederpopjuweeltje.
Tijdens de laatste jaren van Solution is Willemse al solo actief. In 1979 brengt hij onder de naam Gus Williams de single Canyon To Canyon uit. Met een 27ste plaats in de Top 40 een bescheiden zomerhitje. Een nummer dat wellicht niet in het collectieve geheugen is opgeslagen. Een voetnoot in de Nederlandse muziekgeschiedenis? In commercieel opzicht misschien wel maar wat mij betreft een regelrechte Nederpopklassieker. Deze galmt met enige regelmaat door mijn muziekkamer. Opvolger Until Death flopt. Voor mij onbekend en ‘nergens’ te vinden. Ik hou mij aanbevolen. Daarna ligt de focus weer op Solution. Tot 1982 wanneer de band stopt. In 2006 volgt een reünie en geeft de groep twee optredens. Daar blijft het bij. Volgens Guus Willemse smaken deze optredens voor een aantal leden naar meer. Daar komt het echter niet meer van. Dat heeft te maken met het overlijden van toetsenist Willem Ennes **. In 2021 wordt vanwege het 50-jarig jubileum het debuutalbum opnieuw uitgebracht.
Anno 2023 is het Groningse cirkeltje weer rond. Tot en met 14 mei is in het Groninger Museum de tentoonstelling The Art of Hipgnosis te zien. Een aanrader. Ik spreek uit ervaring. De Londense ontwerpstudio is verantwoordelijk voor een groot aantal iconische platenhoezen. Van Dark Side Of The Moon van Pink Floyd tot de eerste solo-albums van Peter Gabriel. Maar ook het artwork voor albums van Led Zeppelin, Genesis, Paul McCartney en 10CC is in Groningen te zien. Naast deze grote namen vind je ook de albumhoezen van Cordon Bleu en Fully Interlocking. De twee eerdergenoemde albums die Solution op het Rocket label van Sir Elton John uitbrengt. Dat kun je de komende weken nog met eigen ogen aanschouwen. Bezoekje aan het Groninger Museum en daarna naar een van de platenzaken die Stad rijk is? Een mooi muzikaal uitstapje dacht ik zo. Er gaat niets boven Groningen!
*
**
Guus Willemse over collega Willem Ennes (Ondergewaardeerde liedjes)
