Het is vandaag een speciale dag: 2/2/’22. Zo’n dag die schreeuwt om een bijzondere Hidden Treasure. Ik dacht gelijk aan Ring Ring Ring (Ha Ha Hey), vanwege de tekst ‘You wanna call me up? Take my number down. It’s 222-2222, I’ve got an answering machine that can talk to you’. Maar helaas blijkt dat nu net een van de weinige vroege De La Soul-nummers te zijn die al wél op Spotify staan. Daarom volsta ik met een iets minder ingenieuze bijdrage, maar natuurlijk wel een steengoed liedje.
Steengoede liedjes. Zo’n beetje het handelsmerk van The Police. Niet alleen een heel succesvolle band, maar ook een hele invloedrijke. Hun kenmerkende mix van pop, rock, new wave en reggae is door vele artiesten (meer en minder succesvol) gekopieerd. Your Love van The Outfield bijvoorbeeld vind ik een van de beste voorbeelden. Dat had makkelijk van The Police geweest kunnen zijn. Ook Diamond On A Landmine van Billy Talent was er zonder de band rond Sting nooit geweest, en Liar Liar van Cris Cab (feat. Pharrell) is eigenlijk gewoon een Police-nummer met een wat modernere productie. Zelfs Cab’s stem ligt heel dicht naast die van Gordon Sumner (zoals Sting van huis uit heet).
Zijn muzikale genen zijn niet ver van de eierstokken gevallen. Dochter Eliot ‘Coco’ Paulina bracht in 2010 een album uit als frontvrouw van de band I Blame Coco, en in 2016 een tweede plaat onder haar eigen naam, Eliot Sumner. Ook haar halfbroer Joe, uit het eerste huwelijk van Sting, werd professioneel muzikant. Hij startte de band Fiction Plane. Ondanks het feit dat die naam een anagram is van ‘infant Police’, vermeed Joe in het begin elke vergelijking met zijn vader. En terecht, want het eerste album van zijn band, Everything Will Never Be OK, had muzikaal gezien weinig raakvlakken met The Police. Daar kwam echter verandering in met opvolger Left Side Of The Brain. Sterker nog: die CD kwam uit terwijl Fiction Plane middenin een tournee zat als voorprogramma van The Police, die toen net weer bij elkaar gekomen waren. Op 13 en 14 september 2007, een maand nadat het Fiction Plane-album was uitgekomen, stonden beide bands in de galmbak die Amsterdam ArenA heet. Op een van die twee dagen (ik neem aan 14 september, omdat de 13e mijn trouwdag is) was ik erbij. Het was een mooie nazomerdag en in mijn herinnering stond het dak van het stadion open. Ik kan me in elk geval herinneren dat het geluid al weggewaaid was, voordat het onze oren bereikt had.
In promotioneel opzicht waren de optredens in elk geval geslaagd. Radiozenders hadden de single Two Sisters opgepikt, en dat werd zelfs – alleen in Nederland – een hit. Althans, de single bleef steken in de Tipparade, maar haalde wel #25 in de Single Top 100. Het bijbehorende album, geproduceerd door Paul Corkett (die ook met Radiohead, Björk en Tori Amos gewerkt had), haalde zelfs de Top 10. De rest van de wereld liet het links liggen. Het heette dan ook Left Side Of The Brain.
Ook het – eveneens door Corkett geproduceerde – derde Fiction Plane-album Sparks schitterde alleen in ons land. Het is dan ook niet vreemd dat de band van de band (did you see what I did there?) met Nederland sterk was. Zo sterk zelfs, dat ze hun livealbum Paradiso opnamen in de Amsterdamse poptempel. Dat gebeurde op 7 december 2008, tijdens het uitverkochte laatste concert van een tour die in feite al in mei 2007 begonnen was in De Melkweg. Cirkeltje rond dus. Het slotstuk van de concertreeks werd niet alleen in audio opgenomen, maar ook in beeld. Zodoende bevatte het live-album niet alleen twee CD’s, maar ook een DVD met het hele optreden erop. Die beelden werden, om de Nederland-connectie nog iets sterker te maken, geschoten door Fabchannel. Dit was een streamingdienst voor concertopnamen die zijn tijd (te) ver vooruit was. Zo ver, dat veel muzieklabels er nog niet aan toe waren de dienst een licentie te geven. Rond de releasedatum van het Fiction Plane-concert werd dan ook na tien jaar de stekker uit het platform getrokken. Eeuwig zonde! De initiatiefnemer van Fabchannel, Justin Kniest (die als producer vermeld staat in het boekje van het Paradiso-album), is inmiddels zelf artiest geworden. Hij bracht eind vorig jaar, onder de naam Just, zijn prachtige debuut-CD Deep Cycles uit… #tipjemijnerzijds.
Dat album staat overigens wél op Spotify (Justin weet immers dat streaming werkt), maar dat geldt niet voor veel materiaal van Fiction Plane. Zo kan het zijn dat ook hun grootste hit Two Sisters niet via de audiostreamingdiensten te beluisteren is. Maar (uiteraard) wel via videostreamingdienst YouTube:
En hoewel het Fabchannel-archief sinds het faillissement in 2009 achter slot en grendel zit, is ook de Paradiso-opname van Two Sisters nog steeds op YouTube te vinden. Vraag niet hoe het kan, maar profiteer ervan…
