Johann Hölzel? Nooit van gehoord waarschijnlijk. Het is de echte naam van Falco, de excentrieke Oostenrijkse zanger en componist die in 1998 om het leven kwam bij een auto-ongeluk in de Dominicaanse Republiek, vlak voordat hij 41 zou worden. ‘Zanger’ is misschien niet de goede manier om hem te omschrijven, want hij had een hele eigen stijl, die rap en zang combineerde. En dat in een tijd (beginjaren ‘80) waarin rap al wel in opkomst was in de Verenigde Staten, maar in West-Europa nog nauwelijks bekend was.
Falco was in 1981 van plan Helden Von Heute als zijn debuutsingle uit te brengen, maar zijn label vond de B-kant, Der Kommissar, veel sterker. Juist door de onbekendheid van rap in die tijd twijfelde Falco aan die mening, maar het label hield voet bij stuk en kreeg gelijk. Der Kommissar werd een grote hit in Europa en Japan. Groot-Brittannië en de Verenigde Staten werden niet direct veroverd, maar toen de Engelse band After The Fire een jaar later een cover uitbracht, voorzien van een Engelse tekst, haalde die de Top 5 van de Billboard Hot 100. In Nederland bereikte de single #18, maar het album Einzelhaft, waar het op stond, stoomde door naar #1. Nadat zijn tweede, eveneens Duitstalige album flopte, besloot Falco ook met Engelse teksten te gaan experimenteren, in de hoop een bredere doelgroep te kunnen aanspreken. Ook nam hij andere producers in de arm: de Nederlandse broers Rob en Ferdi Bolland.
De eerste single die zij voor hem produceerden en samen met hem schreven, was Rock Me Amadeus. De originele – Duitstalige – versie daarvan wordt ook wel The Gold Mix genoemd. Niet zo gek, als je weet dat die, behalve in Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk, de Top 3 haalde in vele landen, waaronder België, Canada, Groot-Brittannië, Ierland, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, Spanje, de Verenigde Staten en Zweden. In Nederland bleef hij in de Tipparade hangen. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik dat origineel altijd een beetje slappe hap gevonden heb… Opvolger Vienna Calling deed hier nog minder, maar de single daarna, Jeanny, werd mede door diverse boycots (in Nederland door Frits Spits), een #1-hit.
Ondertussen begon uit de VS een andere versie van Rock Me Amadeus over te waaien. Voor de Amerikaanse markt was de ‘Salieri Version’ gemaakt, die op belangrijke punten van het origineel afweek: hij was veel langer (deze uitvoering was oorspronkelijk als maxisingle uitgebracht en verving op de Amerikaanse uitgave van het album Falco 3 uiteindelijk de tandeloze Europese versie van het nummer), er waren Engelstalige teksten toegevoegd (het gesproken CV aan het begin en het ‘Baby baby do do you rock me’-koortje), hij was net even een tandje sneller, en de instrumentatie was veel ‘vetter’. Er waren knallende drums en heavy gitaren toegevoegd. Alles bij elkaar deed deze Salieri Version dus veel meer recht aan de titel van het nummer dan het lauwe theewater dat eerder over ons uitgegooid was. Om deze gepimpte versie ook voor de radio toegankelijk te maken, kregen de Amerikaanse en Canadese markt elk een eigen ingekorte versie: de – je verzint het niet – American Edit en de Canadian Edit. Een combinatie van die twee radioversies werd in 1986 in Nederland uitgebracht onder de noemer Canadian/American ‘86 Mix. Je moet er maar opkomen. Hoe dan ook: deze versie haalde hier wel de Top 3 en ik vind het nog steeds een knaller! Met Vienna Calling werd vervolgens datzelfde trucje uitgehaald, maar hoewel ook die er enorm op vooruitgegaan was, trapten we er niet meer in.
Ook nu volgde na een heel succesvol album een enorme flop. Zelfs Bolland & Bolland en een vervolg op de hit Jeanny konden de CD Emotional niet redden.
Dat alles is ‘wat vooraf ging’. Want voor de Hidden Treasure van vandaag neem ik je mee naar eind 1987. Toen bracht Falco de single Body Next To Body uit, waar de vette drums en gierende gitaren maar al direct in waren verwerkt. Toch herinner ik me dat dat nummer, in tegenstelling tot Rock Me Amadeus, toen al een beetje oubollig klonk. Dat is er 34 jaar later eerlijk gezegd niet beter op geworden. Er is echter het een en ander over de track te vertellen, wat het ondanks alles toch een bijzonder nummer maakt. Zo was de single geschreven en geproduceerd door… nee, niet door de Bollands. Voor Body Next To Body werkte Falco samen met de legendarische Giorgio Moroder. Dat is wat mij betreft trouwens nergens aan te horen. Net iets minder legendarisch, maar wel noemenswaardig, was de ‘zang’partner van de Oostenrijker: daartoe fungeerde de Deense schone Brigitte Nielsen, die toch vooral als actrice en model bekend stond. Die status bevestigde ze door haar bijdrage aan Body Next To Body. Of anders gezegd: met die bijdrage bevestigde ze dat ze in elk geval geen zangeres was. Niettemin heb ik een merkwaardig zwak voor dit nummer. Al was het maar omdat Falco zelf zich er weer heerlijk zingsprekend een weg doorheen baant.
Daarom presenteer ik ‘m vandaag zonder enige schaamte (niet eens valse schaamte) als Hidden Treasure. De originele clip, die net zo over de top is als de single zelf, kun je hier bekijken:
