Tippie!
Ik heb het wel vaker geschreven. Een sentimental journey op zijn tijd is best fijn. Zolang je er maar niet in blijft hangen! Muziek die herinneringen naar boven brengt. In gedachten terug naar andere tijden. Met twee dochters op de middelbare school komen tijdens het avondeten de verhalen, herinneringen en ervaringen uit het verleden ook nog weleens te sprake. Hoe ging het er ‘vroeger’ aan toe op school? Over toetsen en niet te vergeten het huiswerk. In mijn geval ’s avonds na het eten naar mijn kamer. In de zomer eerst nog even naar buiten natuurlijk. Ik heb in ieder geval heel vaak huiswerk gemaakt met muzikale studiebegeleiding van Frits Spits. De Avondspits. Dankzij dit programma heel veel muziek ontdekt. En anno 2022 is dat met terugwerkende kracht wederom het geval. Een zomeravond in juni. Na het eten moet ik nog even een paar uurtjes aan de slag voor mijn werk. Zal ik een CD uit te kast trekken? Een Spotify-lijst opzetten? Radio luisteren? Een spontane ingeving. Het is half zeven. Laat ik eens een oude aflevering van De Avondspits gaan beluisteren. Terug naar voorjaar 1986. Het huiswerk is veranderd. Wat minder saai in mijn beleving. Het uitzicht is ook anders. Drenthe vs Groningen. Zesendertig jaar geleden uitzicht op de landerijen en de bosrand. Anno 2022 werp ik een blik door het raam en zie het huizenblok aan de overkant. In de verte de suikerfabriek. Ach een paar minuten fietsen of een eindje lopen en ik begeef me in de (Drentse) natuur. Het zijn de kleine dingen die ’t m doen. Qua radio luisteren is in al die jaren de magie nog niet verdwenen. Ik beleef het wel anders. Meer muzikale bagage en radio is niet (meer) het belangrijkste medium om nieuwe muziek te ontdekken. Dat gebeurt heel af en toe. Op een zonnige doordeweekse avond, juni 2022, flikt Frits Spits het toch weer. Een moment van wat hoor ik nu? Wat is dit? En dat tientallen jaren na dato. Met dank aan Tippie. Maar daarover zometeen meer.
Het is in eerste instantie en feest der herkenning. De uuropener: iedere, iedere maandag tot en met zaterdag. Een spitsvondige en nieuwswaardige oneliner aan het begin van het uur. Het Steunfonds met onder andere It’s Immaterial. Een fraaie poplimerick. Frits draait de nieuwe Level 42: Lessons in love. De DJ refereert aan Earth, Wind & Fire. Vanzelfsprekend nog niet het besef dat de plaat daarna nog decennia lang te horen is. Ik hoor zelfs Willem Duyn voorbij komen met Kom Nou Ellis. Die moet van ver komen. Daarbij ook direct een oh-ja gevoel van dat zoiets ook gewoon kan. Niet alleen Nederpop maar ook Willem Duyn en Henk Wijngaard hoor je in dat ene uurtje tussen zes en zeven voorbij komen. Maar dan is daar de muzikale steun en toeverlaat van Frits Spits. Ik bedoel niet de Dikke Blomberg maar Tippie. Frits zijn trouwe viervoeter. Schuifelt met zijn gezellig dikke buikje over het gras. Snuffelt met zijn neusje. Kwispelt met zijn staartje. Als ie wat heeft gevonden begint ie luidkeels te blaffen. Welke muzikale schat heeft Tippie vandaag opgegraven? Wat hoor ik Frits zeggen?
“Eugenie Arrowsmith? Wacht eens even! Dat is haar tweede single hé? Oh dat vind ik mooi Tippie. Zullen we daar samen eens naar luisteren.”
Heb ik het goed verstaan? Even ‘terugspoelen’. Gevalletje fonetische notatie. Artiest: Eu-dje-nie Aerosmith? Titel: Promises! Back to the future! In 1986 moet ik tig keer het bandje terug spoelen. Titel en artiest noteren. Volgende dag richting de platenzaak? Bellen met de studio? Of simpelweg een briefkaart sturen? Dat is anno 2022 allemaal overbodig. Google is het antwoord. Na een aantal pogingen is het raak. Lang leve Discogs. Juiste naam? Eugenie Arrowsmith! Inderdaad geen muzikale familie van Steven Tyler en consorten.
Een verdere zoektocht levert geen notering in de Nederlandse hitparade of tipparade op. En dat geldt ook voor de Engelse variant. Geen vermelding in de popencyclopedie. Allmusic? Daar staat ze alleen vermeld als promotor en fotograaf. Maar de zangeres is ook actief op Facebook. In één van haar berichten refereert ze zelf ook aan haar digitale bestaan.
“Just found this I exist officially, I am on discogs.com!”
(Eugenie Arrowsmith – 2011)
Op Discogs staat naast het eerdergenoemde Promises het nummer Dancing In My heart vermeld. Eveneens in 1986 uitgebracht. Daarnaast verschijnt nog een promo 12”. Maar er schijnt meer materiaal te zijn. Dat blijkt uit een bericht dat Arrowsmith een tijdje geleden op haar Facebook-pagina plaatst. Via de sociale media geeft ze vooral een inkijkje in haar privé-leven. Familie, haar strijd tegen kanker, de werkzaamheden voor de Engelse Alzheimer stichting en het milieu. Af en toe refereert ze aan haar muzikale carrière. Niet alleen als uitvoerend artiest. Ze is namelijk al jaren in de muziek business achter de schermen actief. In een onlangs geplaatst bericht mijmert ze over haar ‘jaren 80 ik’. De bijbehorende foto laat een 20 jarige Eugenie zien. De jongere versie voelt zich een totale mislukking. Twijfelend aan zichzelf en de (muzikale) prestaties. Volgens eigen zeggen begrijpt ze nu wie die persoon op die foto is en heeft zichzelf weten te waarderen.
Zelfvertrouwen. Daar gaat het om! Dat gevoel sterkt haar in het volbrengen van een missie. Het is nu ruim 35 jaar later. Ze voelt zich vastberaden. Ook mede dankzij haar werk achter de schermen. De vele artiesten die ze heeft ondersteund om hun eigen muziek uit te brengen. Er ligt blijkbaar nog een volledig album op de planken. De zangeres vermoedt dat de mastertapes van haar album in het bezit zijn van platenmaatschappij Universal. Opnames waar al tientallen jaren niets mee is gedaan. Ze noemt het haar 80’s masterpiece en wil het graag met de rest van de wereld delen. Het voelt voor Eugenie als een reis terug in de tijd. Ze omschrijft het zelf als het terug vinden van een verloren deel van haar zelf. Een periode uit haar leven waar ze als volwassen vrouw met veel meer respect dan destijds het geval was tegen aan kijkt. Het motto? Jezelf serieus nemen en daadwerkelijk actie ondernemen. Een nobel streven. En anders richten we opnieuw een muzikaal steunfonds op. Hopelijk slaagt haar persoonlijke missie en kunnen we alsnog genieten van haar meesterwerk. A promise Eugenie?
