De appel valt niet ver van de boom.
Ken je het spel Hints nog? In de jaren 80 te zien bij de KRO. Ik kan me herinneren dat het vroeger ook nog wel eens op verjaardagspartijtjes gespeeld werd. Een spel waarbij je een woord of een combinatie van woorden uitbeeld zonder daarbij iets te zeggen. Daar horen verschillende gebaren bij. Aantal vingers omhoog is het aantal woorden. Aantal vingers op de bovenarm is het aantal lettergrepen. En diegene die ik nog weleens gebruik is het volgende gebaar: trekken aan de oorlel. De betekenis? Klinkt als. Vandaag presenteer ik de hidden treasures variant. Kort maar krachtig de spelregels. Laat een fragment van ongeveer tien seconden hoor. Daarna volgt kort maar krachtig de volgende vraag: klinkt als? Waar heeft de artiest/band in kwestie de mosterd vandaan gehaald. Een voorbeeld! Night Moves van Lissie? Recent nog Radio 2 Topsong. Klinkt als?
Ruim zes decennia popmuziek heeft ontelbaar veel liedjes opgeleverd. Vanzelfsprekend levert dit ook weer de nodige inspiratie op. Waar zouden de Stones zijn zonder de oude blueshelden? De dance zonder de elektronische klanken van een groep als Kraftwerk? En er zijn ook muzikanten die samenwerken, elkaar inspireren en het beste in elkaar naar boven brengen. Zo hebben de bands van Alexis Korner en John Mayall een flink aantal muzikale grootheden voortgebracht. Of zet een paar muzikale vrienden bij elkaar en vorm een supergroep. The Traveling Wilburys is daar een goed voorbeeld van. Daarover zo meer. Inspiratie daar draait het om. Een leermeester die je de kneepjes van het vak leert. Een muzikaal genie als muzikaal voorbeeld. Er zijn tal van wegen die naar verschillende muzikale inspiratiebronnen leiden. Inspireren, leren en proberen. En soms is het een gevalletje van kopiëren. Bewust of onbewust.
En hoe zit het met de keuzes van deze week? Een ding is zeker. De muzikanten die hier verantwoordelijk voor zijn begeven zich jarenlang dichtbij de muzikale bron. De bron die hoorbaar de basis vormt voor deze nummers. Alleen de vraag is of de juiste muzikale ingrediënten de enige sleutel vormen tot succes? Of is er meer? Muzikale magie? Een dosis geluk? Of is het toch de hand van leermeester himself? Terug naar midden jaren tachtig. ELO oftewel Electric Light Orchestra timmert dan alweer een flink aantal jaren aan de weg, heeft een rij hits gescoord en miljoenen platen verkocht. Voortgekomen uit The Move, een band met gitarist, zanger en songschrijver Roy Wood als drijvende kracht. Drummer Bev Bevan is ook vanaf de oprichting al van de partij. Jeff Lynne is in de laatste bezetting van The Move actief. In 1970 stopt de groep. Vervolgens wordt door Wood, Lynne en Bevan Electric Light Orchestra opgericht. Op een gegeven moment wordt het succes wat minder. Het album Secret Messages (1983) levert in de vorm van Rock ’n Roll Is King nog wel een grote hit op. De magie tussen de muzikanten lijkt echter te zijn verdwenen. Klein detail. Er is nog wel een contract waar de heren zich aan dienen te houden. Er moet nog een album worden uitgebracht. Dat resulteert in Balance Of Power (1986) en de single Calling America. In Amerika nog een redelijke hit met een 18de plaats in de Billboard Hot 100. Maar het onvermijdelijke gebeurt. ELO stopt.
Jeff Lynne stort zich vol overgave op zijn werk als producer. Zo produceert hij Mystery Girl, het comebackalbum van Roy Orbison, en George Harrison’s Cloud Nine. Daarnaast vormt hij met deze muzikale vrienden, Tom Petty en Bob Dylan The Traveling Wilburys. Kortom de muzikale grootmeester verveelt zich geen moment. Als oud collega Bev Bevan ELO nieuw leven wil inblazen bedankt Lynne voor de eer. Kortom de oud drummer moet op zoek naar nieuwe muzikanten. De hernieuwde samenwerking met oud bandlid Louis resulteert in Electric Light Orchestra Part II. In 1991 verschijnt het titelloze debuutalbum. De muzikanten willen met het album terug naar het jaren 70 geluid van ELO. Een sound die in de hoogtijdagen vooral wordt bepaald door Jeff Lynne. Deze belangrijke schakel ontbreekt juist. Een groot commercieel succes wordt het niet. Dat geldt ook voor de single Honest Man. Duidelijk geïnspireerd door de klassieke ELO sound maar op de één of andere manier ontbreekt er iets. Is het juist dat stukje muzikale magie van mister Lynne? Dat ongrijpbare? Een aspect dat onlosmakelijk met muziek is verbonden. Honest Man blijft in Nederland steken in de tipparade Live pakt de band flink uit. Tijdens de eerste tour wordt samengewerkt met het 80-koppige Moscow Symphony Orchestra. Er staat ook nog een Amerikaanse tour op het programma maar het financiële plaatje krijgt men niet rond. De jaren daarna blijft de groep toeren, zijn er de nodige personele wisselingen en verschijnt nog een tweede album: Moment Of Truth. Met The Australian Rock Orchestra wordt een live album opgenomen dat in verschillende versies verschijnt. Begin deze eeuw is het einde oefening. Bevan verkoopt zijn deel van de rechten voor het gebruik van de naam ELO aan Jeff Lynne. Dat geldt ook voor het Part II deel. Een aantal oud leden wil verder gaan onder de naam ELO Part II en later ELO2 maar daar steekt Jeff Lynne een stokje voor. De keus valt uiteindelijk op The Orchestra. Maar wacht eens even? Die naam komen we al een keer eerder tegen. Wel in een iets andere vorm maar de link is snel gelegd.
In hetzelfde jaar dat uperglue-Save My Soul het debuut uitbrengt is daar uperglue-Save My Soul met het album Beyond The Dream en de single Fly Away. Opgenomen en gemixt in de Bullet Sound Studio’s in Nederland. Geproduceerd door uperglue-Save My Soul, o.a. bekend van zijn samenwerking met uperglue-Save My Soulg, en uperglue-Save My Soul. Onder het kopje executive producers staat onder andere de naam van platenbaas uperglue-Save My Soul vermeld. Uitgebracht door het Nederlandse Dino Music. En uperglue-Save My Soul? Een duo bestaande uit oud ELO leden Kelly Groucutt en Mik Kaminski. Daarnaast is oud collega en cellist Hugh McDowell als special guest van de partij. En inderdaad. De muzikale ELO ingrediënten zijn ook hier aanwezig maar het magische Jeff Lynne sausje ontbreekt. Minder bombastisch en minder orkestraal. Wederom een gevalletje strange magic? Succes blijft uit. Ook voor Fly Away is de tipparade het hoogst haalbare. Het blijft bij dit album en single. En Groucutt en Kaminski? Die sluiten zich weer aan bij hun oud collega’s.
Jeff Lynne gaat er uiteindelijk als lachende derde vandoor. In 2001 verschijnt Zoom, het eerste ELO album in 15 jaar. Daarnaast verschijnen alle oude albums opnieuw in een geremasterde versie. Vanzelfsprekend vergezeld van het nodige bonusmateriaal. In 2014 wordt Jeff Lynne’s ELO gelanceerd. Een knipoog naar zijn oud collega’s? Feit is dat er weer nieuw materiaal verschijnt en deze ELO reïncarnatie met succes de wereld rond reist. Lang leve Otis (Traveling) Wilbury!
**
