Haagse zaken.
Vanaf de eerste dag van 2023 geniet ik wekelijks van de Kink Podcast ‘More than a feeling’. Volgens maker Tim Op De Broek een audiomonument voor Alfred Lagarde. En dat is het. De passie voor muziek en radio klinkt in elke seconde door. Een audio-kunstwerk. Een eerbetoon! In het programma Khalid & Sophie wordt uitgebreid aandacht besteed in de podcast. Het woord audiobiografie wordt genoemd. Een doeltreffende omschrijving. De kernvraag: Wie was Alfred Lagarde? Het antwoord? Niet alleen de Rock and Roll DJ zoals we die kennen. Er gaat meer schuil achter die bulderende stem en de onbegrensde liefde voor muziek. De podcast nog niet beluisterd? Doen!
De liefde voor muziek komt duidelijk naar voren in deze podcast. Alleen al de vriendschap tussen Lagarde en een flink aantal muzikanten spreekt voor zich. Van Mother’s Finest tot Golden Earring en van Toto tot … Anouk. De laatste jaren van het leven van Alfred Lagarde staan qua radio in het teken van het commercieel gaan van Veronica en de start van Kink FM. Er is geen sprake meer van het miljoenenpubliek dat Veronica tijdens de publieke jaren trekt. Maar die onvoorwaardelijke liefde voor muziek blijft. Altijd op zoek naar nieuwe muziek. Met veel enthousiasme collega’s overtuigen hoe geweldig een bepaalde plaat is. Nieuw talent steunen. Dat blijkt uit de vele verhalen van oud collega’s, muzikanten en zoon Kim. Tijdens één van de afleveringen wordt Anouk genoemd. Met dank aan Lagarde’s buurman Barry Hay. Oud Countdown Café collega Francis Dix vertelt in de podcast hier het volgende over:
“Alfred gaat op een gegeven moment, ergens midden jaren 90, verhuizen en wordt de overbuurman van Barry Hay. Er moet flink geklust worden in het huis. Eén van de schilders overhandigt een cassettebandje aan Lagarde. Een bandje met opnames van zijn vriendin. De dame in kwestie schijnt wel goed te kunnen zingen. Of Alfred een keer naar het bandje wil luisteren. De DJ reageert meteen enthousiast en roept zijn buurman. “ Barry! Komen! Nu!”
De dame in kwestie is Anouk. Lang verhaal kort. Barry Hay en George Kooymans ontfermen zich over Anouk en schrijven voor haar Mood Indigo. De eerste kennismaking met de Haagse zangeres. Het wordt geen hit maar een jaar later is het wel raak met Nobody’s Wife. In het najaar van 1997 een grote hit. Niet alleen in Nederland. De rest is geschiedenis. Ruim 25 jaar nadat haar toenmalige vriend, en latere manager, Edwin Jansen het bandje aan Alfred Lagarde heeft overhandigt is Anouk still going strong. Er is over Anouk de afgelopen tientallen jaren het nodige gezegd en geschreven. Haar catalogus is ook via alle kanalen te streamen en te beluisteren. Maar Anouk brengt mij wel bij de keus van deze week.
Het is algemeen bekend dat Anouk een flink aantal muzikanten heeft ‘versleten’. In 2011 geeft de zangeres een concert in het Gelredome. Daarvoor nodigt ze alle muzikanten uit die tussen 1996 en 2011 in haar band hebben gespeeld. De teller staat volgens haar op achttien muzikanten. 3voor12 doet na aanleiding van dit concert onderzoek en komt op een totaal van vijfentwintig. Maar dan worden de beginjaren voor de definitieve doorbraak nog niet meegeteld. Terug naar midden jaren 90. Eén van de eerste muzikanten die Anouk, als beginnend zangeres, begeleid is gitarist Ricardo Pronk. Via het Haagse kroegencircuit leert hij Ron Knoester kennen. Er is sprake van een muzikale klik. Ze besluiten samen nummers te schrijven. Het resultaat smaakt naar meer en er wordt al gauw een band gevormd: Billy The Kid. Pronk verlaat op een gegeven moment de band van Anouk om zich vol overgave op zijn nieuwe band te storten. De eerste demo is een feit en zowel Anouk als de Golden Earring nemen de band als voorprogramma op sleeptouw. Live worden de nodige meters gemaakt maar de debuutsingle verschijnt ‘pas’ in 1998: Another Day. Gevolgd door debuutalbum Uncle Louis Coffee Corner en single Wanna Be. Succes blijft uit. Maar dan is daar Anouk. Ze schrijft samen met haar toenmalige gitarist Paul Jan Bakker het nummer Loser. Het verhaal gaat dat ze dit nummer ruilt voor een nummer van Billy The Kid: U Being U. Geschreven door Anouk, muzikale partner in crime Bart van Veen en oud bandmaatje Ricardo Pronk. Terug te vinden op Anouk’s tweede album Urban Sollitude. Billy The Kid duikt de studio in om Loser op te nemen. Met Erwin Musper achter de knoppen. Niet de minste. 3FM reageert enthousiast en roept het nummer uit tot Megahit. Loser is volop op de radio te horen. Voor mij betekent het snel op fietse naar de platenzaak om de single te bestellen.
Het debuutalbum wordt opnieuw uitgebracht met de nieuwe single als extra bonus en Burn Out Factor als nieuwe titel. Het blijft bij een radiohitje. Een Top 40 notering zit er niet in. Het album staat een aantal weken in de album Top 100 maar met een 70ste plaats bepaald geen hoogvlieger. Er verschijnt nog een single Fear To Fear (2000) maar daarna is de koek al snel op. Exit Billy The Kid. Drummer Andre Kemp zien we niet veel later terug in Kane. Ricardo Pronk in The Clarks. Jarenlang de begeleidingsband tijdens de succesvolle theatertournees van Johan Derksen. Billy The Kid a loser? Beslist niet. Een voetnoot in de Nederpopgeschiedenis. Maar wel een hele fijne muzikale voetnoot. Met dank aan mevrouw Teeuwe. En in zekere zin dus ook aan Big Bad Al Lagarde en buurman Barry.
