Vandaag zetten we de schijnwerpers eens op de Amerikaanse synth-popband Animotion. Die groep verrees in 1983 uit de as van de band Red Zone. In feite was het meer een doorstart, want zangeres Astrid Plane, toetsenist Paul Antonelli, bassist Charles Ottavio en drummer David O’Brien waren allemaal leden van Red Zone geweest. Het enige verschil tussen hun oude band en Animotion was de toevoeging van zanger/gitarist Bill Wadhams, die samen met Plane de honneurs als frontpersoon ging waarnemen.
Het vijftal bracht in 1984 hun titelloze debuutalbum uit, waar hun eerste hit Obsession op stond. Die haalde de Top 5 in Engeland en de Top 10 in de VS, maar bleef in Nederland in de Tipparade steken. Het nummer was geschreven door Holly Knight (ook de schrijfster van o.a. Rag Doll van Aerosmith, Love Is A Battlefield en Invincible van Pat Benatar, en The Best van Bonnie Tyler – maar bekender van Tina Turner, voor wie ze ook Better Be Good To Me schreef) en de Britse zanger/acteur Michael Des Barres. Die twee hadden het nummer eerder al zelf uitgebracht als Knight & Des Barres (je verzint het niet…). Wie halverwege de jaren ’80 het clubcircuit als tweede thuis had, zal trouwens ook het door Knight en Bernie Taupin (de vaste songwriter van Elton John) geschreven I Engineer van Animotion wel kennen, maar een echte hit werd dat nooit.
Op hun tweede echte successingle moest de band nog een paar jaar wachten. Inmiddels hadden frontfiguren Plane en Wadhams Animotion verlaten. Zij waren vervangen door actrice, zangeres en danseres Cynthia Rhodes en zanger Paul Engemann. Die laatste zat – overigens samen met Holly Knight – in de ondergewaardeerde band Device, maar vooral Rhodes had toen al een behoorlijk hoog profiel. Na kleine rolletjes in de musical ‘Xanadu’ en in videoclips voor Toto (Rosanna) en The Tubes, was ze te zien in films als ‘Flashdance’, ‘Staying Alive’ en ‘Dirty Dancing’. Ze speelde ook in de videoclip bij debuutsingle Don’t Mean Nothing van Richard Marx, met wie ze later zou trouwen. Zijn wereldhit Right Here Waiting was een liefdesbrief aan Rhodes. Na hun huwelijk hing zij haar carrière aan de wilgen en werd full-time moeder van de drie kinderen die zij kregen.
Zover was het in eind 1988 nog niet. Toen bracht Animotion, met hun nieuwe frontkoppel, de single Room To Move uit. Dat nummer was medegeschreven door Simon Climie en Rob Fisher, die we kennen van Love Changes (Everything) en vooral Rise To The Occasion. Maar zij hadden ook Room To Move opgenomen voor hun debuutalbum Everything uit 1987. Animotion coverde het nummer een jaar later voor hun tweede opeenvolgende titelloze album (lekker handig), dat door het succes van de single bij veel mensen als Room To Move bekend staat.
Ik vind het nog altijd een heerlijke track. Swingende radiopop/rock, zoals destijds zo veel te horen was op Amerikaanse zenders. Het leverde de band in het voorjaar van 1989 dan ook hun tweede Amerikaanse Top 10-hit op. Dat kwam niet in de laatste plaats doordat het nummer te horen was in de film ‘My Stepmother Is An Alien’, waarin Kim Basinger (‘Batman’) en ‘Blues Brother’ Dan Aykroyd de hoofdrollen speelden.
De singleversie van Room To Move is behoorlijk ‘hard to find’. Niet alleen op Spotify zul je er tevergeefs naar zoeken, maar zelfs onder de officiële videoclip is de albumversie gemonteerd. Gelukkig is een YouTuber zo vriendelijk geweest het singletje te rippen en op de videostreamingsdienst te zetten. Daardoor kun je er nu met één muisklik van genieten:
Voor de clipliefhebbers die het met de waarheid niet zo nauw nemen, voeg ik ook nog een linkje naar de video toe:
En om de geschiedschrijving compleet te maken, de originele Climie Fisher-versie vind je hier:
