Een gouden greep!
April 2020: mijn eerste greep uit de Hidden Treasures schatkist. De muzikale vondst? Topper Headon en Leave It To Luck. Een gouden greep gezien de reacties. Inmiddels zijn we ruim 3 jaar en ruim 300 verhalen verder. Een wekelijks ritueel waar ik veel plezier aan beleef. Van een korte toelichting bij de eerste keuzes tot de huidige ‘epistels’. Bij de start van Hidden Treasures 2.0 had ik niet verwacht dat het zo ‘uit de hand’ zou lopen. In de positieve zin van het woord welteverstaan. Het schrijven van een wekelijks verhaal kost de nodige tijd. Dat doe ik met alle liefde. Het is de liefde voor muziek om maar even de woorden van de heer Van Het Groenewoud te gebruiken. En wat zei die Drentse liedjesschrijver van Erica ook alweer? Iederene hef baat bij muziek. Juist! Maar er liggen ook nog de nodige ideeën op de plank en er borrelt van alles in mijn hoofd. Dat is reden dat mede schatbewaarder Werner en ik het vanaf dit najaar over een andere boeg gooien. Daarover later vanzelfsprekend meer. De komende 3 maanden is het tijd voor een best (t)of. Een frisse duik in het verhalenarchief. Maar voor het zover is een kersvers verhaal. Eén met, letterlijk en figuurlijk, een gouden randje.
In het kader van de publieksparticipatie een muzikaal woord van dank aan een vaste lezer die mij op het muzikale spoor heeft gebracht: Harro. Zelf al tientallen jaren muzikaal actief. Tegenwoordig vooral achter de schermen als schrijver en componist. Hij heeft zelfs in de Top 40 gestaan maar daarover op een later moment ongetwijfeld een keer meer. Maar nu, met dank aan Harro, ruim baan voor een ambachtelijke muzikant die meerdere juweeltjes op zijn naam heeft staan. Niet per definitie grote hits maar die je toch onder het kopje evergreens kunt scharen. Iemand die misschien niet direct genoemd wordt als je het over de categorie briljante liedjesschrijvers hebt. Maar daarmee doe je deze muzikale alleskunner tekort. Zanger, (studio)muzikant, songschrijver, componist en producer. Een diepe buiging voor niemand minder dan Andrew Gold.
De appel valt niet ver van de boom. Dat gaat zeker op voor Andrew Gold. Vader Ernest is componist en sleept tijdens zijn carrière onder andere een Oscar in de wacht. Moeder Marni is sopraan en musical actrice. Zij zingt veel zangpartijen in voor anderen waaronder Marilyn Monroe. Ze is daarnaast bijvoorbeeld te zien in The Sound Of Music. Kortom de muziek wordt met de paplepel ingegoten. De jonge Andrew leeft zicht niet alleen uit achter het drumstel maar speelt daarnaast gitaar en piano. Vanaf eind jaren 60 volgen de eerste bandjes. Het succes laat nog even op zich wachten. Daar komt in de eerste helft van de jaren 70 langzaam verandering in. Niet als soloartiest maar als (sessie)muzikant. Hij maakt o.a. deel uit van de band van Linda Rondstadt en levert een belangrijke bijdrage aan de albums van de zangeres. In de tussentijd wordt er aan eigen materiaal gewerkt. Dit resulteert in 1975 in de debuutplaat Andrew Gold. Nog geen succes maar met de single Lonely Boy is het wel raak. Afkomstig van het 2de album What’s Wrong With This Picture? In Amerika zijn eerste, en meteen ook zijn grootste, hit. Top 10 hit in de Billboard Hot 100. In Nederland is de 31ste plaats het hoogst haalbare. In de (na)zomer van 1978 scoort Gold in ons land zijn grootste hit: Never Let Her Slip Away. Afkomstig van All This And Heaven Too. Soloalbum nummer 3. Daarop ook het eveneens zeer smakelijke How can this be love en …. Thank You For Being A Friend. Geen hit maar wel uitgegroeid tot een klassieker. Met dank aan The Golden Girls. Het nummer wordt jarenlang gebruikt als titelsong van de succesvolle comedy serie.
Daarnaast speelt Gold op tal van platen van collega artiesten mee. Van Art Garfunkel tot James Taylor en van Don Henley tot 10CC. Hij tourt met de Eagles en wordt op een gegeven moment zelfs gevraagd voor 10CC. Vanwege andere verplichtingen gaat dat feestje niet door. Een paar jaar later gaat hij samenwerken met 10CC bandlid Graham Gouldman. In eerste instantie blijft succes uit maar daar komt verandering in als de heren de naam veranderen in Wax. Met Right Between The Eyes en Bridge To Your Heart scoort het duo twee hits. In 1989 is het exit Wax. Gold blijft muzikaal actief. Hij componeert o.a. muziek voor films en commercials Een klein sprongetje in de tijd. Van het eind van Wax naar midden jaren 90. 1996 om precies te zijn. In dat jaar wordt het album Greetings From Planet Love van The Fraternal Order Of The All uitgebracht. Een album dat in muzikaal opzicht doet denken aan de 2de helft van de jaren 60. The summer of love. Een muzikaal eerbetoon aan bands als The Beach Boys, The Beatles en The Byrds. Op de hoes staat onder andere het volgende vermeld:
<— 361° Stereo —>
Recorded August 2 1967-August 2 1968
Kaleidoscope Studios, Topanga Canyon; Vibrations, Mendecino; Betty Ford Clinic, USA.
All vocals and instruments by The All*
The All? En deels opgenomen in de Betty Ford kliniek? Een hoes in psychedelische stijl. Alle 60’s ingrediënten zijn aanwezig.
Een verloren gewaande opname van een onbekende jaren 60 band? Niets is minder waar. In de jaren 90 opgenomen door Andrew Gold aka The All. Grotendeels zelf ingespeeld maar ook met de nodige hulp van een aantal muzikale vrienden waaronder de eerder genoemde Graham Gouldman. Een muzikaal geintje? Een trip down memory lane? De factor humor speelt zeker een belangrijke rol maar in muzikaal opzicht is er sprake van een waar meesterwerkje. Het is destijds aan mijn aandacht ontsnapt. En ik blijk niet de enige te zijn. Krijgt het album, nu ruim 25 jaar later, de aandacht die het verdient? Op 28 juli wordt Greetings From Planet Love opnieuw uitgebracht. Op CD en voor het eerst op (prijzig) dubbel vinyl. En met een nieuwe hoes. Gebaseerd op het legendarische Sgt. Peppers album van The Beatles. Inmiddels staan, in de vorm van Space And Time en Rainbow People de eerste voorproefjes op Spotify. Ik ga voor Tuba Rye and Will’s Son (Balloon in the sky). Schatplichtig aan The Beach Boys en meestercomponist Brian Wilson. Helaas zal Andrew Gold deze re-release zelf niet meer meemaken. Hij overlijdt in 2011 op 69 jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartstilstand. Ik gun hem postuum een gouden plaat. Op zijn minst een herwaardering voor dit muzikaal eerbetoon aan een belangrijke en interessante periode uit de muziekgeschiedenis. Opdat wij niet vergeten! Fijne zomer. Maar dat zal met dit album zeker lukken! Bij deze de perfecte soundtrack. Here comes the (golden) sun!
