Een muzikale missie.
De toetsweek is weer achter de rug. Dat geldt niet alleen voor beide dochters maar in zekere zin ook voor mijzelf. Samen opdrachten nakijken, meehelpen met het maken van een samenvatting en het doornemen van de lesstof. Alleen gaat dat er tegenwoordig wel wat anders aan toe dan ‘vroeger’. ‘Je wordt ouder papa’ is steeds meer van toepassing. Niet aan de slag met biologie, aardrijkskunde, scheikunde en/of natuurkunde. Tegenwoordig gaat het om vakken als mens & maatschappij, kortweg m&m, en science. Exact(ly)! Samen met jongste dochter Tirsa (13) stort ik mij op thema’s als gezond eten, bouwstoffen en proeven en ruiken. Van de gevarieerde en gezonde schijf van vijf tot de vijf smaken: zoet, zout, zuur, bitter en hartig. In 1986 hou ik mij als 13-jarige met andere schijven en bijbehorende smaken bezig. Het maakt geen deel uit van mijn mavo-vakkenpakket. Gevalletje muzikaal huiswerk? Nu, ruim 36 jaar na dato, even controleren of ik destijds wel goed heb opgelet. Als eerste de schijven in de ‘juiste’ volgorde. Destijds waren het er meer dan vijf. AVRO’s Radio en TV-tip, VARA’s Parkeerschijf, de TROS Paradeplaat, Veronica’s Alarmschijf, NCRV’s Favorietschijf en KRO’s Speciale aanbieding. En niet te vergeten de Steunplaat van Frits Spits. Elke schijf met een eigen muzikale smoel cq smaak. Op 13-jarige leeftijd besluit ik dat er nog wel eentje bij kan. Een muzikale aanvulling op de wekelijkse lijst met de persoonlijke favorieten van dat moment. Mijn eigen ‘verrukkelijke’ Top 15 die ik sinds eind 1984 samenstel. 3 oktober 1986 is het zover. De allereerste CD Powerplay.
CD Powerplay? CD? Dat is heel makkelijk. Dat zijn mijn initialen. Een bijkomend aspect is de opkomst van de CD oftewel de compact disc. De eerste jaren na de introductie nog ‘onbetaalbaar’ maar daar komt halverwege de jaren 80 verandering in. Daarnaast verschijnen er rond die tijd steeds meer CD-singles. Hoe toepasselijk wil je het hebben! En de kreet Powerplay? Eerlijk gejat van Radio Luxemburg waar ik, al dan niet stiekem, in de avonduren regelmatig naar luister. De eerste CD Powerplay? A-Ha en I’ve Been Losing You. Ruim 13 jaar CD Powerplay heeft een fraaie Spotify playlist met ruim 600 nummers opgeleverd. De keuzes laten ook zien dat mijn muzikale smaak zich in de loop van de jaren ontwikkelt. Het gaat steeds meer de breedte en diepte in. De focus is eerst vooral op de Top 40 gericht maar daar komt mede dankzij de VARA dinsdag, de Veronica vrijdag, De KRO zondag en, iedere iedere maandag tot en met zaterdag, De Avondspits verandering in. In de jaren 90 komen daar Kink FM en de VPRO bij. Daarnaast zijn de eerste (grote) concerten en festivals een feit. Verder begin ik in de jaren 90 steeds meer muziektijdschriften te lezen. Inmiddels 30 jaar trouw Oor-lid. Kortom genoeg inspiratiebronnen. Dat gezegd hebbende moet ik bekennen dat ik ook met veel plezier Mannenkoor Karrespoor, Johnny Camaro of een ‘gimmick’-plaatje van, de onlangs overleden, Arie Ribbens tot CD Powerplay bombardeer. In 1999 komt er na 13 jaar een einde aan deze persoonlijke schijf. De reden? De komst van een nieuwe schijf maar daarover volgende week meer.
Deze week ruim baan voor de CD Powerplay van 22 juni 1996. Tot mijn verbazing is deze niet op Spotify te vinden. Uitvoerenden: Adam Clayton en Larry Mullen. Respectievelijk bassist en drummer van U2. Titel: Theme from Mission: Impossible. De soundtrack van de film Mission: Impossible met Tom Cruise in de hoofdrol. De film zie ik een paar maanden later tijdens één van mijn eerste weekendjes in Groningen. Samen met goede (muziek) vriendin en stadjer Hanneke op stap in Stad. Eerst naar De Kar. Op de dansvloer genieten van een eclectische muziekmix. Van Faithless tot The Queen Of Soul. Daarna tot diep in de nacht op het terras op de Grote Markt. Als afsluiter van het weekend naar Mission: Impossible. In een enorm grote, maar zo goed als lege, filmzaal. Een privé voorstelling. Leuke herinneringen aan de tijd dat ik Groningen steeds beter leer kennen. Op dat moment heb ik nog niet het besef dat ik negen jaar later zelf Zuid-Oost Drenthe verruil voor Groningen. Anno 2022 is de conclusie dat die missie overduidelijk geslaagd is maar dat is weer een ander verhaal. Wel met een muzikaal tintje want Grunn is natuurlijk een muziekstad bij uitstek. Maar ik dwaal af.
De film Mission: Impossible is gebaseerd op de gelijknamige tv-serie die tussen 1966 en 1973 wordt uitgezonden. De titelmuziek komt voor rekening van Lalo Schifrin. Een Argentijnse componist, pianist en dirigent. Naast het werk dat hij voor orkesten en koren schrijft stort hij zich ook vol overgave op het componeren van muziek voor films en TV-series. Zo is hij bijvoorbeeld ook verantwoordelijk voor de muziek van de succesvolle serie Starsky And Hutch. Of wat te denken van films als Dirty Harry en Rush Hour. De teller staat inmiddels op ruim honderd soundtracks. Het levert de componist zes Oscar nominaties op. In 2019 ontvangt Schifrin een ere-Oscar. In het juryrapport staan de volgende lovende woorden:
“In recognition of his unique musical style, compositional integrity and influential contributions to the art of film scoring.”
Zijn Mission: Impossible thema keert steeds terug. Eind jaren 80 in de remake van de serie maar ook in een videogame. In 1996 ontfermen Larry Mullen en Adam Clayton zich over de compositie. Zij maken twee nieuwe versies voor de eerste Mission: Impossible film. Theme from : Impossible is te horen tijdens de aftiteling. De tweede versie Mission: Impossible Theme (mission accomplished) is de afsluiter van de bijbehorende soundtrack. Voor de liefhebbers zijn er nog de CD-maxisingles met meerdere remix-versies van, destijds populaire, DJ’s en producers als Dave Clarke, Goldie en Junior Vasquez.
De film is een kaskraker. De soundtrack levert het U2-duo wereldwijd succes op. Het bereikt in veel landen de Top 10 en behaalt zelf de eerste plaats in Finland, Hongarije en IJsland. In Amerika gaan er meer dan een half miljoen exemplaren over de toonbank. In Nederland is de 15de plaats het hoogste haalbare. In alle opzichten: missie geslaagd!
