Als je het geluk hebt dat je een baan hebt, heb je waarschijnlijk ook de pech dat je een mailbox hebt. Nuttig als daar relevante informatie op binnenkomt, maar helaas – zo is althans mijn ervaring – wordt mail ook vaak door collega’s of buitenstaanders gebruikt om hun problemen bij jou neer te leggen. Erg vermoeiend en ik kan je melden: dat laatste wordt een stuk minder als je een eigen bedrijf hebt. Zeker als dat een eenmansbedrijf is, want dan zijn problemen per definitie al van jou en hoeft daar dus verder niet over gecorrespondeerd te worden.
Toen ik nog voor een baas werkte, en zeker toen ik een leidinggevende functie kreeg, wist Jan en alleman mij via de mail te vinden. Lekker makkelijk: gooi maar over de schutting en Werner lost het wel op. En dat deed ik ook. Totdat bleek dat ze het in vakanties ook zonder mij af konden en ik besloot op sommige mailtjes niet meer te reageren. Dan losten de problemen zich vaak vanzelf op.
Lang verhaal kort: ook als je niets doet, komen dingen uiteindelijk vaak wel goed. In de muziek is dat niet anders. Neem nu het feit dat het repertoire van Bill Drummond & Jimmy Cauty (alias The JAMs, The Justified Ancients Of Mu Mu, The Timelords, The KLF) lange tijd niet op de streamingdiensten te vinden was. In mei 1992 hadden ze hun hele catalogus vernietigd en trokken ze zich official terug uit de muziekindustrie. Sindsdien bleef het, op een paar incidentele releases en optredens na, stil rondom het duo.
En toen, even ongevraagd als onverwacht, begon het jaar 2021 heel goed. Op 1 januari stond opeens de digitale EP Solid State Logik 1 online. Die EP, met de ondertitel 7″ Hit Singles 1988-1991, was een soort ‘Greatest Hits’. Hij bevatte geremasterde versies van acht van hun bekendste singles, waarvan de video’s in high definition op hun YouTube-kanaal gezet waren. Er waren wel minimale wijzigingen aangebracht. Zo was van Last Train To Trancentral de gesproken opening “Okay, everybody lie down on the floor and keep calm” verwijderd. Maar wij waren allang blij dat dat topnummer, dat hier al eens als Hidden Treasure gefigureerd had(*), nu eindelijk te streamen was. Het was hun eerste activiteit als The KLF sinds 1992.
Op 23 maart volgde Solid State Logik 2 – 12″ Master Mixes 1988-2017, die 11 remixen bevatte.
In de tussentijd stelden ze op 4 februari 2021, precies 31 jaar na de oorspronkelijke release, een nieuwe versie van hun derde album Chill Out online beschikbaar onder de nieuwe titel Come Down Dawn. Daarbij waren de ongelicenseerde samples – en dat waren er nogal wat – verwijderd. Deze nieuwe versie verscheen niet, zoals oorspronkelijk, onder de artiestennaam The KLF, maar als The Justified Ancients Of Mu Mu.
Op 23 april verscheen, als vierde deel in de serie re-releases, de director’s cut van het legendarische album The White Room. Dit zou oorspronkelijk in 1989 uitgebracht zijn als soundtrack bij de gelijknamige film, maar toen die film geschrapt werd, nam het project een andere wending. In 1991 verscheen het album alsnog. De meeste tracks van de originele plaat stonden er weliswaar op, maar dan in een totaal andere versie. De bedoeling was om als opvolger een veel donkerder en harder album uit te brengen, The Black Room, maar dat plan verdween in de ijskast toen het duo in 1992 ophield te bestaan. Uiteindelijk verscheen in 2021 dus wel die director’s cut van The White Room, die nieuwe versies bevatte van tracks uit de originele opnamesessies uit 1989 en 1990.
En zo waren dus plotseling toch 41 juweeltjes uit de ‘vernietigde’ catalogus van Bill Drummond & Jimmy Cauty online beschikbaar. Leuk, maar het is verre van al hun werk. Een van de singles waarvoor je nog steeds tevergeefs bij Spotify en kompanen zult aankloppen, is Fuck The Millennium. Dit nummer, waarvoor het duo kortstondig weer bij elkaar kwam onder de naam 2K, werd op 17 september 1997 uitgebracht. De reünie bestond uit een eenmalig optreden in The Barbican in Londen. Daar werd overigens alleen de track Fuck The Millennium ten gehore gebracht. Die had The KLF’s hit What Time Is Love? als basis, gecombineerd met een cover van datzelfde nummer, uitgevoerd door Acid Brass. Dit was een project dat de muziek van traditionele brassbands (koperen blaasinstrumenten plus slagwerk) vermengde met acid house en techno. Acid Brass stond tijdens de unieke uitvoering voltallig op het podium.
Zoals wel vaker het geval was bij manifestaties van The KLF, wilden ze zoveel thema’s tegelijk aan de kaak stellen, dat hun punt eigenlijk verloren ging. Zoals de titel van het nummer al doet vermoeden, was een van die thema’s in elk geval de viering van het nieuwe millennium. Die moest plaatsvinden in een speciaal voor dat doel gebouwd Millennium Dome, waarvoor de kersverse Britse regering een bedrag van 580 miljoen pond had uitgetrokken. Daarbij vergeleken viel de 1 miljoen pond die The KLF bij hun afscheid verbrand had in het niet. Een ander thema was het geschil van de dokwerkers in Liverpool met hun werkgevers. Om hun steun kracht bij te zetten, was een aantal dokwerkers op het podium gevraagd. Daar zaten uiteraard ook Drummond & Cauty zelf, maar dan verkleed als oudere versies van henzelf, in rolstoelen. Met die act wilden ze de draak steken met oudere artiesten die hun comeback willen maken.
Tijdens de 23 minuten dat het optreden duurde, werd meer dan 100 keer het woord ‘fuck’ gescandeerd. Een ingekorte studioversie van dat hele circus werd op single uitgebracht, en daarin waren nog altijd 26 fucks overgebleven. Voor Britse radiostations een absolute ‘no go area’. Niet zo gek dus, dat er ook een gecensureerde singleversie verscheen. Maar wij van Hidden Treasures zijn niet zo bekrompen. Hierbij de officiële clip, met daarin beelden van dat eenmalige optreden, waarin je dus alle genoemde hoofdrolspelers (en nog veel meer) ziet figureren. Het is misschien inmiddels 22 jaar te laat, maar alsnog een welgemeend Fuck The Millennium!
(*) Het verhaal over Last Train To Trancentral kun je hier teruglezen
